Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Ten satyryczny wierszyk (nieznanego autora?) jest znany wśród rosyjskojęzycznej społeczności:
Вот и верь после этого людям!
Я ему отдалась при луне,
А он взял мои девичьи груди...
И узлом завязал на спине!
To mój swobodny przekład na język polski:
Wierz tu ludziom po takiej udręce!
Przy księżycu się jemu oddałam,
Wziął za plecy moje piersi dziewczęce,
i zawiązał je w supeł - płakałam.
Studiował trzy kierunki, jest też poliglotą? Phi! A ja bez nauki zostałem idiotą!
Tam, gdzie umysł najtęższy poddał się bezradnie, wykonuję to, na co on nigdy nie wpadnie!
Co z tego, że nie działa i sensu w tym brak? Ale ja dałem radę, choć studiów mi brak!
Zadawanie pytań wydaje się być łatwiejsze od odpowiedzi na nie.
A jednak jest coś takiego jak sztuka formułowania poprawnych zapytań.