Obrazki z życia debili czyli felieton Jana Pietrzaka

Anna German śpiewała dla wszystkich - Анна Герман пела для всех

Анна Герман - Надежда
Anna German - Nadzieja



Слова песни

Светит незнакомая звезда
Снова мы оторваны от дома
Снова между нами города
Взлетные огни аэродромов
Здесь у нас туманы и дожди
Здесь у нас холодные рассветы
Здесь на неизведанном пути
Ждут замысловатые сюжеты

Надежда - мой компас земной
А удача - награда за смелость
А песни довольно одной
Чтоб только о доме в ней пелось

Ты поверь, что здесь издалека
Многое теряется из виду
Тают грозовые облака
Кажутся нелепыми обиды
Надо только выучиться ждать
Надо быть спокойным и упрямым
Чтоб порой от жизни получать
Радости скупые телеграммы

Надежда - мой компас земной
А удача - награда за смелость
А песни довольно одной
Чтоб только о доме в ней пелось

И забыть по-прежнему нельзя
Все, что мы когда-то не допели
Милые усталые глаза
Синие московские метели
Снова между нами города
Жизнь нас разлучает, как и прежде
В небе незнакомая звезда
Светит, словно памятник надежде

Надежда - мой компас земной
А удача - награда за смелость
А песни довольно одной
Чтоб только о доме в ней пелось.

Słowa piosenki

Świeci nieznana gwiazda
Znowu jesteśmy oderwani od domu
Znowu między nami są miasta
Startowe światła lotnisk
Tutaj u nas mgły i deszcze
Tutaj u nas chłodne świty
Tutaj na nieznanych ścieżkach
Czekają zawiłe wątki...

Nadzieja- mój ziemski kompas
A sukces - nagroda za śmiałość
A piosenki wystarczy jednej
Żeby tylko o domu w niej śpiewać

Wierzysz, że tutaj z daleka
Wiele traci się z wyglądu,
Topnieją burzowe chmury,
Wydają się śmiesznymi obrazy.
Trzeba być spokojnym i upartym,
Żeby w porę dostać od życia
Skąpe telegramy radości

Nadzieja- mój ziemski kompas
A sukces - nagroda za śmiałość
A piosenki wystarczy jednej
Żeby tylko o domu w niej śpiewać

Nadal nie można zapomnieć
Wszystko, że my kiedyś niedośpiewaliśmy,
Ładne, zmęczone oczy,
Niebieskie moskiewskie zamiecie,
Znowu między nami są miasta,
Życie nas rozdziela, jak dawniej,
W niebie nieznana gwiazda
Świeci, jako pomnik nadziei...

Nadzieja- mój ziemski kompas
A sukces - nagroda za śmiałość
A piosenki wystarczy jednej
Żeby tylko o domu w niej śpiewać

Nauczono nas

Nauczono nas mówić, czytać, pragnąć wiedzy...

Nie wspomniano, że wokół są usłużni szpiedzy. 

Wystarczy nieopatrznie za dużo powiedzieć, 

zmontują oskarżenie i pójdziemy siedzieć!

 

Bezpieczniejsza jest mowa, którą obłęd pląta, 

za bełkot, choć pozorny, nie pójdziesz do kąta.

Nikt słów obłąkanego nie waży, nie śledzi, 

mimo, że słusznie prawi w rynku do gawiedzi. 

Jaką puentą należy skończyć temat zatem? 

Mówić prawdę? Być trzeba skończonym wariatem!

Kwalifikacje wysokiego lotu

Wszystko "zgodnie z prawem", więc nie ma kłopotu, ma kwalifikacje... wysokiego lotu! Kto się dopatruje nepotyzmu śladu, temu głośno krzyknę: - A kysz! Spieprzaj dziadu! Polityk miłości swą rodzinę kocha! Jak się nie podoba, to z Polski wynocha! Murzyńskie kacyki też kochają dzieci, słoneczko każdemu jednakowo świeci, opromienia takoż łan zboża pod laskiem, jak zachłannych durni złota lśniącym blaskiem.

Gier-tych po-piski

Gier tych Kościoła i Cerkwi odpryski, znów wywołują PISu popiski. Prezio jest w matni, czuje udrękę, zgoda, współpraca, nie jest na rękę! To jest haniebne! Tak się pogodzić! Od Rosji murem trzeba się grodzić! Kościół mnie zdradził! Tak być nie miało! Jednać się z Rosją? Zgrozą powiało!

A Gold i inne nieszczęścia czyli felieton Jana Pietrzaka

Zaufanie

Pociechą dla tatusia niech ta myśl się stanie:

- Syn premiera w układach wzbudzał... zaufanie!

Spółce Marcina Plichty (28 l.) ludzie powierzali swoje zaoszczędzone pieniądze w nadziei na zyski. Jednak teraz nie mogą doczekać się nawet części wpłaconych środków. A kłopotami klientów spółki w ogóle nie przejmuje się były minister finansów prof. Leszek Balcerowicz. Z pozycji zimnego kapitalisty w lekceważący sposób wypowiedział się o osobach, które zawierzyły spółce Plichty.
- To jest taka dominująca tonacja, że trzeba tych ludzi bronić, że oni są skrzywdzeni. (…) Być może pewne organy nie dopełniły swoich obowiązków, ale wydaje mi się, że była powszechna informacja o skali ryzyka, jaką się podejmuje, przekazując swoje pieniądze do tego typu organizacji - ogłosił Balcerowicz.

Bąk

Bąk gatunek chroniony, wprawdzie rzadko lata, lecz to ekspert lotnictwa, o czym nie wie tata. Pięknie się kamufluje, przeczytajcie w WIKI, czasem ryknie jak wołu, lub jak bawół dziki, trudno dojrzeć, potrafi ukryć się jak w trzcinie, ma poparcie, więc kara bokiem go ominie.

Życie, po prostu.

Жена - мужу: Если я уйду к другому мужчине, ты будешь жалеть? Зачем мне жалеть чужого мужчину?

Żona do męża: Jeżeli ucieknę z innym mężczyzną, ty będziesz żałował? Dlaczego mam wspólczuć obcemu facetowi?



Доктор, вы зачем сказали 80 летней бабушке, что она беременна? Ну и что, зато икота прошла!

Doktorze, dlaczego powiedzieliście 80-letniej babci że jest brzemienna? I, co z tego? Ważne, że jej czkawka natychmiast przeszla!

Мягкая посадка

Wspaniały ekspert od samolotów wpadł w wir powietrzny... drobnych kłopotów? Nie przesądzajmy, nic się nie stanie, znów będzie miękkie lądowanie!

Coś ty tam robił? Idioto!

a potem
legliśmy pospołu
pokotem
zapach spoconych pach
ta rozkosz
och!
i ach!
świadomość wracała powoli
nie czułem jak wraca
jak boli,
byłem...
a może mnie nie było?
na serio?
to się zdarzyło?
dzisiaj jak o tym piszę
wspominam poranka ciszę
i myślę,
chodzi mi o to,
coś ty tam robił? idioto!

Statystyki dla niektórych to za mało

Преподаватель сексологии: - По статистике 18% женщин постоянно хотят, 23% обожают оральный секс, 38% регулярно изменяют мужьям...
Студент с задней парты: - К черту статистику, нам нужны имена, адреса, телефоны!!!

Nauczyciel Seksuologii: - Według statystyk, 18% kobiet zawsze chce, 23% kocha seks oralny, 38% regularnie zmienia partnerów...
Student z ławki z tyłu sali wykładowej: - Do diabła z danymi statystycznymi, żądam konkretnych nazwisk, adresów, numerów telefonów!


Dla odprężenia:
Случайно оговорилась и попросила в магазине средство для мытья ПАСКУДЫ.На что продавец спросил:Мужской шампунь что ли?

Zamyślona zapomniała się i poprosiła w sklepie o szampon do mycia PASKUDY. Na to sprzedawca zapytał: Męski szampon, tak?

Co? Marzyłem i porozmawiałem

x:trawnik?
x:jak ktoś zapuści, skosi urząd
x: i 200$
x:zapłacisz
x:a tak, co tydzień 20$, panowie z Meksyku to robią
diatryba: żeby tak bylo w Szczecinie! Marzenie!
x: no, tu zaparkowalam auto na miejscu dla inwalidy i też 200$

Znaleziono uprzejmość

Znaleziono uprzejmość, mało używaną,
niepotrzebną, niemodną, wstydliwie skrywaną,
ktoś się schylił, obejrzał, chciał oddać ukradkiem,
gospodarz autobusu wykręcił się zadkiem,
odburknął, że nie trzeba, sam też nie posiada,
weźmie, by potem z fantem mieć problem nie lada?
Jeszcze czego! Niech leży! Dopóty, aż zgnije!
Dziś rzecznik w tłumaczeniach zawiłych się wije,
kierowca pasażerów ma wyłącznie wozić!
Nie trzeba nic przynosić, przeszkadzać i grozić,
on i bez tego, jeżdżąc, już jest cały w stresie!
A tu jeszcze... uprzejmość pasażer przyniesie!
I, co on ma z tym zrobić? Na kursach nie było!
Dotąd bez uprzejmości jakoś się obyło!

Jest tylko jedna pewność

Kiedy minie mój termin ważności,
obojętnym się stanie, gdzie spoczną me kości.
Tym, co "z całą pewnością...", powiem z wielką mocą:
z ludzkich planów Bogowie w Niebiesiech rechocą.
Niejedna niespodziana wojna już wybuchła,
rozrzuciwszy jak wicher, pełne pychy truchła,
jak strzępy, pogubione z pamięci, godności...
jest tylko jedna pewność, że nie ma pewności!

Autobus dodaje skrzydeł

Nie często się tak w życiu zdarza, wprost z autobusu na dziennikarza, to nie są żarty, to są fakty! Dziś spec lotnictwa! Ma kontakty!

To święte miejsce dla Polaków?

Kulisy mocnych słów rzecznika Romneya - czytaj w Onecie!

Stare powraca?

Znów będą czasy stare, choć nowe?

Już był ostracyzm za Klejstenesa,

Wnet komsomolców rządy ludowe?

Tłum lubi mieszać, gdy pachnie kiesa!

Ludzie ubodzy, sprytnie podszczuci,

aby po czasie jednak żałować,

z ochotą dają upust swej chuci.

I będzie gorzej! Było nie psować!

Kundlizm

Bywa, że lampka wina uaktywni... kretyna. I gdy ktoś toast za sukces wzniesie, to zazdrośnik... doniesie! Toast szampana z pucharkiem w dłoni? Nędznik z donosem zaraz... Pogoni! Na Wiejskiej można, to jest Warszawa, lecz tu? W Szczecinie? To "inna" sprawa! Kundlizm w Szczecinie w najlepsze kwitnie, jeszcze nie jeden numer nam wytnie! Trzeba dokopać! Nawet przy święcie! I nienawidzić mocno! Zawzięcie!

Nasz szczeciński esperantysta odznaczony srebrnym krzyżem zasługi.

Dzisiaj, w przeddzień 125 rocznicy powstania międzynarodowego języka esperanto, w Sali Rycerskiej Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, wicewojewoda Ryszard Mićko wręczył srebrny krzyż zasługi naszemu mieszkańcowi, 82 letniemu esperantyście Edwardowi Jaśkiewiczowi, bardzo zaangażowanemu w upowszechnianie idei i języka esperanto. Pan Edward od dziesiątków lat koresponduje z ludźmi z wielu stron świata, opowiada im o Polsce, tłumaczy artykuły, poezję, sam również tworzy własną, pisząc bezpośrednio w esperanto, lub w języku polskim. Po uroczystości w Urzędzie Wojewódzkim, grupa miejscowych esperantystów udała się wraz przyjezdnymi delegatami m.in. z Gdyni, Wągrowca i Malborka, na uroczysty obiad.

Bardzo spodobał mi się ten wiersz, rzeczywiście warto pozbyć się balastu nagromadzonych uprzedzeń i zacząć odważnie żyć po nowemu!


Esperanto jest wspaniałym narzędziem, które łączy i splata myśli ponad narodami!


Antaŭ festtagaj purigoj:

Purigo

Ĵete mi jenon-tion forigas,
Voj' plifacilos tiel postnune.
Vivfajrujon de rub' mi purigas
Kvazaŭ pli june.

Ĉion transŝultren ŝute kaj ŝute
Ĵetas mi kun okul' fermita.
Mi ne domaĝas! For ĉion tute.
Kial ja gardi pri ĉio splita?

Ĉion transŝultren! Plue kaj plue!
Kelko kvazaŭ alkreske sin ligas.
Ĉion memoro gardas ja glue.
Kaj mi nun kvazaŭ min senhaŭtigas.

Kiel amasas aĉaĵoj ĉiaj!
Kiel rubej' la pasint' kreskegas.
Unun enhavas nur tagoj miaj,
Kvazaŭ infanon nur ĝin mi flegas.

Spaco nun! Freŝo nun! Eble glacia.
Kvazaŭ ripozo. Vasteco. Aero.
For milkapeco kapturne varia.
Do ĉu fiero?

Golfo de revoj - nur medikamenta
Pika solvaĵo jam por la pupilo.
Plenas de steloj intertegmenta
Spac', Mi rigardas.... Venu trankvilo.

Ĵete mi jenon-tion forigis,
Voj' pli facilos tiel postnune,
vivfajrujon de nub' mi purigis
Kvazaŭ pli june.

Aŭtoro: Marie Under
Esperantigis el latvia originalo: K. Kalocsay


Czyszczenie

Precz z szpargałami, z mej życia drogi!
Z balastem tudzież nagromadzonym.
Oczyścić pragnę domowe progi,
By bez was poczuć się odmłodzonym.

Na oślep rzucam was poza ramię.
Nie żal mi już ich, niech mi się nie śnią!
Czyż to skarb drogi stanowi dla mnie,
Ta kupa śmieci cuchnąca pleśnią?

Precz już z tym wszystkim, z czym tak się zżyłem,
Co stanowiło bytu ogniwo.
Dziś się odwracam do tego tyłem.
Nawet mi nie żal tego, o dziwo!

Nagromadziło się sporo tego!
Tych rekwizytów z życia, przeszłości,
Więc jak niemowlę - dni życia mego
Wciąż pielęgnuję w podświadomości!

Ważniejsza przestrzeń! Powietrze świeże!
Choć jednak w sumie to - pseudozwane,
Bo dziś na świecie, tak mówiąc szczerze,
Wszystko odwrotnie poukładane!

U schyłku życia, zatoką marzeń:
Gorzkie lekarstwa, krople do oczu,
A z wszelkich innych codziennych zdarzeń
Te dobre, stoją już na poboczu.

Więc, precz szpargały z życiowej drogi!
Z balastem wszelkim nagromadzonym.
Od dzisiaj czyszczę domowe progi,
By w końcu poczuć się odmłodzonym.

Autor: Marie Under
Z łotewskiego tłumaczył na esperanto : K. Kalocsay
Z esperanta na polski tłumaczył: Edward Jaśkiewicz