Wolność, wolny, jak pięknie się odmienia.

1
. Nie pomni dziś filozof pan
. Historyk i teolog
. Kto pierwszy krzyknął - Wolność dam!
. Czy tyran, czy też prorok?
.
. I co na myśli człek ów miał
. Też nikt z nas nie pamięta
. Czy łańcuch, co dwie ręce skuł
. Czy rozerwane pęta?
.
. Ref:
. Lecz: Wolność! Wolny!
. Jak pięknie się odmienia
. Wolność! Wolny!
. Przez wieki bez wytchnienia
. Wolność! Wolny!
. I nikt jej nie rozbudził
. Bo wolność, ludzie
. To tylko lep na ludzi
.
. 2.
. Bo ten, co wisiał w cieniu drzew
. Przed śmiercią się pocieszał
. Że to za wolność, chociaż też
. Tak myślał ten, co wieszał
.
. A ten, co wydał rozkaz: śmierć
. Szampanem się uraczył
. Bo wyrok brzmiał: za wolność!
. Więc pan sędzia mu wybaczył
.
. Ref:
. Lecz: Wolność! Wolny!
. Jak pięknie się odmienia
. Wolność! Wolny!
. Przez wieki bez wytchnienia
. Wolność! Wolny!
. I nikt jej nie rozbudził
. Bo wolność, ludzie
. To tylko lep na ludzi
.
. 3.
. I trwa to już tysiące lat
. I nic się tu nie zmienia
. Krzyczymy przede wszystkim tak
. By spały nam sumienia
.
. Choć każdy wiek przykłady dał
. Te przypłacone głową
. By wierzyć, że ta wolność
. To nie tylko piękne słowo
.
. Ref:
. Lecz: Wolność! Wolny!
. Jak pięknie się odmienia
. Wolność! Wolny!
. Przez wieki bez wytchnienia
. Wolność! Wolny!
. I nikt jej nie rozbudził
. Bo wolność, ludzie
. To tylko lep na ludzi
.
. 4.
. Więc leją się przez cały czas
. Krwi purpurowe strugi
. Bo zawsze jednym bywa śmierć
. By wolność była drugim
. I zawsze jakiś człowiek jest
. Co w czasach niespokojnych
. Zarzuca sobie pętlę, bo
. Naprawdę chce być wolnym
.
. Ref:
. Lecz: Wolność! Wolny!
. Jak pięknie się odmienia
. Wolność! Wolny!
. Przez wieki bez wytchnienia
. Wolność! Wolny!
. I nikt jej nie rozbudził
. Bo wolność, ludzie
. To tylko lep na ludzi
.
Krzysztof Daukszewicz - Klasówka z fragmentu wolności.