Podreptałem mgłą otulony.
Szelest liści, głuche serca bicie.
Starczy wzrok daremnie wytężony.
Mgła wieczorna, gęsta jak o świcie.
Wspomnień mglistych, jak duchów opary,
zapomniane kołysanki nuty.
- Zgubisz drogę, zawróć lepiej stary!
Mgła, jesienny dodatek do smuty.
Mam zawrócić? Nikt na mnie nie czeka.
Mgła otula zimnem stare kości.
Szara jesień, szarego człowieka.
I tęsknota mglista do młodości.
Ach, ten zapach! Zapach pięknej róży!
Pierwsza miłość, serca zakochane!
Wrócił uśmiech! Już jesień nie nuży!
Kosmetyki ZIAJA! Te różane!
Wracam. Liście wilgocią szeleszczą.
Biorę kąpiel gorącą, mgłę zmyję.
Kosmetyki ZIAJA skórę pieszczą.
Zapach róży! Cieszę się, że żyję!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz