Nie jestem z siebie zadowolony.
Egzamin w S. E. P. zdałem przypuszczalnie, ale sam siebie oceniam bardzo negatywnie, Osioł niedouczony jestem i tyle.
Teoria u mnie jest, że tak powiem w dalekiej podróży.
Nie spotykamy się zbyt często.
Zmiana części przepisów umknęła mojej uwadze na tyle, że nie doinformowałem się na tę okoliczność.
Moja wina. Moja wina. Moja wola to poprawić! Trzeba umieć spojrzeć na siebie z góry!
Ocenianie samego siebie powinno być beznamiętne i pozbawione bałwochwalstwa.
Fajnie!
Ale sobie daje się przeważnie fory.
Niedopuszczalne jest usprawiedliwianie się tym, że przecież "inni" także nie byli doskonali.
No, cóż. Trzeba się sobie przyjrzeć i popracować nad SOBĄ!
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz