Można posiąść niezliczone, łaskoczące własne Ego, rzesze niewiast,
Można zgłębić niezliczone, łaskoczące własne Ego, dziedziny WIEDZY,
Można być pseudo ekspertem, od WSZYSTKIEGO i od NICZEGO,
Można też:
nie potrafić DOKUMENTNIE znaleźć sposobu na WŁASNE ŻYCIE!
Uczestnicząc w tym, wyścigu, życiem zwanym, za nic nie chcemy być tym P R Z E G R A N Y M.
Zadeptujemy szansę na G O D N E życie, zastawiając dobroć i miłość w depozycie.
Ż Y C I E, ponad innych wyobrażenie, staje się celem N A D R Z Ę D N YM.
i staje się także odwieczną P U Ł A P K Ą.
A M E N czy O M E N?
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz