Akceptuj siebie

 Я люблю себя любую (песня про психологов)

Была я у психолога и он сказал мне строго
- Себя любить обязана, ведь ты частица Бога.
 Придешь домой- стань к зеркалу и не смотри ужасно,
 А тихо так и медленно скажи: Я так прекрасна…
 И потом повторяй ежедневно…
 Я признаюсь напрямую, что люблю себя любую…
 И веселую, и злую, и в годах, и молодую.
 Я люблю себя всегда: в грустный час и в час ненастья,
 И куда б я ни пришла приношу с собой лишь счастье!

 Вот я стою у зеркала, и вижу: аномалия…
 Ах, Господи, ты Боже мой, ну что это за талия,
 Ну что это за личико с мешочками под глазками
 И слово неприличное слетает с губ так ласково..
 Но тут я вспоминаю про психолога….
 Я признаюсь напрямую, что люблю себя любую…
 И веселую, и злую, и в годах, и молодую.
 Я люблю себя всегда: в грустный час и в час ненастья,
 И куда б я ни пришла приношу с собой лишь счастье!

И вот теперь, как чудо, вдруг всё переменилось
 Как будто б ниоткуда другая жизнь явилась
 И щёлкаю, как семечки, я все ошибки прошлого,
 Ой мальчики, ах девочки, какая ж я хорошая!
 Будь здоров психолог!
 Я признаюсь напрямую, что люблю себя любую…
 И веселую, и злую, и в годах, и молодую.
 Я люблю себя всегда: в грустный час и в час ненастья,
 И куда б я ни пришла приношу с собой лишь счастье!

 Музыка и слова: Ольга Мамонтова

Przekład własny na język polski:

Kocham siebie w jaką jestem (piosenka o psychologach) 

Byłam u psychologa i powiedział mi surowo:
- Musisz kochać siebie, bo jesteś cząstką Boga.
Wróciwszy do domu - stań do lustra i nie wyszukuj brzydoty,
A cicho i powoli powiedz: - Jestem taka piękna…
A potem powtarzaj to codziennie…
Przyznaję wprost, że kocham siebie jaką jestem...
I wesołą, i złą, i starą, i młodą.
Zawsze kocham siebie: w smutnych chwilach i w złą pogodę,
I dokądkolwiek idę, przynoszę ze sobą tylko szczęście!

Stoję więc przed lustrem i widzę: anomalia...
O Panie, Boże mój, co to za talia,
Co to za twarz z workami pod oczami?
A nieprzyzwoite słowo pada z ust tak czule...
Ale potem myślę sobie o psychologu...
Przyznaję wprost, że kocham siebie jaką jestem...
I wesołą, i złą, i starą, i młodą.
Zawsze kocham siebie: w smutnych chwilach i w złą pogodę,
I dokądkolwiek idę, przynoszę ze sobą tylko szczęście!

A teraz, jak cud, nagle wszystko się zmieniło
Jakby znikąd pojawiło się inne życie
Pstrykam precz jak pestki, wszystkie błędy przeszłości,
Och, chłopcy, ach dziewczyny, jaka jestem dobra!
Bądź zdrów psychologu!
Przyznaję wprost, że kocham siebie jaką jestem...
I wesołą, i złą, i starą, i młodą.
Zawsze kocham siebie: w smutnych chwilach i w złą pogodę,
I dokądkolwiek idę, przynoszę ze sobą tylko szczęście!

Muzyka i słowa: Olga Mamontova

@romaschka_irina

♬ оригинальный звук - Ромашка Ирина гитара 🌼

Co należy zrobić (nie robić), aby nie wyróżniać się i nie drażnić innych?

 Musisz zaakceptować siebie. I nie oczekuj żadnej oceny od innych. Ludzie są niewdzięcznymi stworzeniami, jeśli po prostu nie lubią osoby, czy to szarej myszy, czy ognistego ptaka, nadal będziesz ich sobą irytować. Nie zależy to od tego, jak bardzo dana osoba wyróżnia się z tłumu.

Każdy z nas chce być najlepszy i odnoszący sukcesy. Do tego wszystkiego trzeba się wyróżniać i to nie jest złe, ale znając przewagę nie należy być chwalipiętą, należy słuchać opinii innych, nie będąc intrygantem, mieć własne poglądy i punkt widzenia. 

Nikt nie może być dobry dla wszystkich - ludzie są tak zbudowani, że nie możemy obejść się bez ciosów, dyskusji, moralizatorstwa itp. 

Jeśli się nie wyróżniamy między innymi żeby nie denerwować - UFAJĄ i AKCEPTUJĄ!

Możemy wybrać: być silnymi lub słabymi.Tylko nieliczni potrafią żyć w prawdzie. W naszych czasach ciężko być myszką, przeżyją najsilniejsi.

Aby nie irytować innych i nie podsuwać powodu do dyskusji, nie należy nic o sobie mówić, nie przechwalać się, nie narzekać. Nie rozmawiać o innych, ale nauczyć się słuchać.

Przestrzegać zasad przyjętych społeczeństwie, nie dopuszczać do ekstrawagancji i ekscentryczności w zachowaniu, w ubiorze.

Społeczeństwo jest tak zorganizowane, że zawsze znajdzie się ktoś, kogo rozwścieczy cokolwiek zrobisz.

Każdy to lubi - to zadanie jest nierealne i w zasadzie utopijne.

Dlatego nie musisz nawet myśleć o tym problemie. Najważniejszy jest cel, jakim jest polubienie siebie. Oczywiście w ramach prawa!

Przychodzimy na ten świat sami i samotni odchodzimy. Ci, którzy chcą być z nami, będą z nami i wybaczą wszelkie niedociągnięcia.

Po prostu musisz być sobą, nie zadowolisz wszystkich. 

/ Powyższy tekst powstał na podstawie internetowych wypowiedzi i własnych doświadczeń. /