Irracjonalny pęd do nie robienia przykrości swoim bliskim jest motorem naszej egzystencji?

Tak te moje nie uuzdane myśli grzebią w fałdach tego ciastowatego tworu. Ryją, kopią, szukają ujścia. Czy warto żyć dla? Właśnie tak. Dla. Nie sobie. Nie w poczuciu misji. Nie będąc miłości dopełnieniem. Ale "dla". Często nie chcemy skracać swojego durnowatego żywota, znajdując łatwe wytłumaczenie. Przecież NIE MOGĘ JEJ (IM) TEGO UCZYNIĆ! Cwane i wygodne! A tak serio, to tchórzymy. Marne usprawiedliwienie, usprawiedliwia w naszym widzeniu, naszą marną egzystencję. I o to chodzi! Łatwo, znaczy cool! Trzeba być na bieżąco. Jak to brzmi? Trendy, czy coś w tym sensie? Nie pytano nas o zgodę w uczestnictwie w tej życiowej igraszce. W tej "rosyjskiej ruletce". To może, pozwólmy sobie na wolność wyboru i zgody na CIĄG DALSZY?