Zmroziła drogę, do Twego czystego serduszka.
Labirynt westchnień,
Naznaczony drogowskazem psiego gówna,
Zamiast pragnienia Twoich słodkich usteczek,
Wywołuje odruch wymiotny.
Namiętność, ustąpiła miejsca obrzydzeniu.
Czułe słowa, zastąpił skowyt.
Bezpowrotnie odeszło kochanie,
Zostało psie sranie.
Realne, aż do bólu!
Miłośniczko psów!
Zainspirowany wierszem, przemiłej dziewczyny,
pobawiłem się słowami.
Zaznaczam, że nie miałem w zamiarze,
drażnić czyichkolwiek uczuć własnych.
Komentarze:
... | 04 listopada 2006,11:27:31
...poza drażnieniem własnych, nieprawdaż..? ;)
genialne:)
Tak dziś czytam w lekkim skupieniu i jestem nawet pod wrażeniem wielkim...