Jutra nie oczekuj

Przyszła mi dziś do głowy myśl
Że kupujący dziennik „Jutro”
Nie jutro, ale zaraz, dziś,
Tym „Jutrem” zadek sobie utrą
(Julian Tuwim)


Ech, zawyło, zachruściało, wyszły wilczki na polanę
i wrzeszczało czyjeś ciało powolutku pożerane;
... jedz, syneczku, jedz.

Czyje ciało, czyje ciało - ach, pastuszka ma dziecino,
lecz pastuszek to jest mało, wilczki z apetytu słyną;
... jedz, syneczku, jedz.

Gdy zeżarły do kosteczki (i fujarkę też zeżarły),
poszły wilczki na owieczki, a owieczki to się darły:
beee, beee, beee...

Nadbiegł wtedy pan gospodarz, a był tłustszy niż twój tatuś,
zapewnił on wilczkom podaż - wnet zrobiły mu tam "duś duś".
... jedz syneczku, jedz.

Co to podaż, co to podaż? To jest coś na apetycik
i tłuściutki był gospodarz, no i wcale nie był tyci;
... jedz, syneczku, jedz.

Mały palec jego nogi większy był niż ten kotlecik
i sosiku nań nie było, co to sam w gardziołko leci;
... no jedz, syneczku, jedz.

Żarły wilki bez ziemniaczków gospodarza tłuściutkiego,
bez kapustki i kabaczków, bez uczucia matczynego ...

No i dlaczego, paskudo przeklęta, obiadek cały na stół wyplułeś?!

(słowa Ireneusza Iredyńskiego, śpiewała to Krystyna Sienkiewicz)



ur. 14 lutego 1935 w Ostrowi Mazowieckiej. Jej rodzice zostali zamordowani przez Niemców. Po zakończeniu II wojny światowej malutką Krystynę i jej brata Ryszarda odnalazła stryjeczna siostra ich ojca. Ciotka zabrała ją do Szczytna, a jej brat został w łódzkim sierocińcu. 
Na scenie zadebiutowała przez zbieg okoliczności. Studiując na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w dniu 1 września 1955 roku zastąpiła chorą koleżankę w Studenckim Teatrze Satyryków (STS). Krzysztof Teodor Toeplitz napisał wtedy o niej: "różowe zjawisko STS - u". 
W 1957 roku ukończyła studia plastyczne i została zaangażowana jako aktorka do STS - u. Rok później zadebiutowała na dużym ekranie w dramacie Wojciecha Jerzego Hasa Pożegnania (1958) u boku Tadeusza Janczara. 
W komedii sensacyjnej Jana Batorego Lekarstwo na miłość (1965) zagrała Jankę, przyjaciółkę Joanny (Kalina Jędrusik), w komedii wojennej Rzeczpospolita babska (1969) wystąpiła w roli szeregowego Anieli. W serialu Rodzina Leśniewskich (1978) wcieliła się w rolę matki, Jadwigi Leśniewskiej. 
W serialu Rozalka Olaboga pojawiła się jako nauczycielka Bożkowa, mama tytułowej bohaterki. Występowała w teatrach warszawskich: Ateneum im. Stefana Jaracza (1964 - 70), Rozmaitości (1973), Syrena (1975 - 84, 2000, 2004), Komedia (1988, 1994), "Scena Prezentacje" (1994 - 95), Na Woli (1995), Rampa na Targówku (2006 - 2008) oraz Teatrze Polskim w Poznaniu (1985). W latach 1958 - 66 pojawiała się w programie Kabaret Starszych Panów. 
W 1971 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Jury na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 70. przez pewien czas towarzyszyła Andrzejowi Zaorskiemu w prowadzeniu programu Studio Gama. Była jedną z gwiazd programów kabaretowych Olgi Lipińskiej, począwszy od cyklu Gallux Show (m. in. w duecie z Barbarą Wrzesińską jako Siostry Sisters) poprzez kolejne edycje programów Właśnie leci kabarecik i Kurtyna w górę. 
W roku 1996 odebrała Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady "Prometeusz". 
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 października 2003 za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju studenckiego ruchu kulturalnego została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 z rąk ministra Kazimierza Ujazdowskiego odebrała Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Mimo że utraciła 85% wzroku, nie przerwała swojej pracy zawodowej.