Szubrawe anonimy

Szubrawe anonimy fonetycznie bliskie, obrzydliwie obmierzłe, jak odchody, śliskie. Liczą na zrozumienie? Łaskę przychylności? Budzą niesmak, wywołać mogą tylko mdłości. Tych, co się podszywając, płoszą się jak zając, inaczej potraktować w praktyce się nie da, zwymiotować wprost w gęby! Ta podła czereda usiłuje obrazić, pomówić ukradkiem, jest jak pies, który zachrypł i chce szczekać zadkiem. Karawana pojedzie mimo ujadania, a durnie? Dostarczają okazji do śmiania!

Czas na zmianę?

Żałośni politycy, wasz taniec chochoła, przeraża, budzi niesmak i o rozum woła! Zamiast spotów wyborczych, lipnych deklaracji, i kłótni, kto ma rację, a kto nie ma racji, puszczajcie tę melodię, jako wasz hymn zgody, a sens w locie zrozumie i stary i młody. Pozorne przepychanki, i w zdaniach różnice, a łączy strach, że tłumy wyjdą na ulice i pięścią zagłosują! I głośno wykrzyczą! Lekceważone tłumy wciąż się jednak liczą!