Pokrętne są drogi zasłyszanych w dzieciństwie opowieści. Pamiętając historyjki dziadka i babci, opisałem jedną z nich (w innym kontekście) swoimi słowami:
Otóż wpadł sobie kiedyś imć szczur do śmietany, a że garniec wysoki, i nic do odbicia, zrezygnowany stracił swoją wolę życia. Słabł, choć przebierał niemrawo łapkami, eutanazja to była? Cóż, osądźcie sami. Inny szczur też po czasie wpadł w taką pułapkę, spojrzał w górę i westchnął: - gdzie zahaczę łapkę? Beznadzieja! Tu nie mam wprost NIC do odbicia! Ale się nie poddawał! Bo miał WOLĘ ŻYCIA! Wciąż przebierał łapkami (czyżby wierzył w cuda?), aż ze śmietany wyszła spora masła gruda. Nie wiedząc o tym podłych egoistów micie, odbił się od niej mocno, uratował życie!
A dzisiaj okazało się, że podobna opowieść jest w filmie "Поймай меня, если сможешь" (Złap mnie, jeśli potrafisz), dokładnie w 9:55 minucie filmu. Filmu, który wspomniała wczoraj nieznana mi rosjanka z Paltalka, służąc linkiem do obejrzenia filmu online. Świat nigdy nie przestanie mnie zadziwiać swoimi zbiegami okoliczności.
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą opowieści z dzieciństwa. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą opowieści z dzieciństwa. Pokaż wszystkie posty
niedziela, 20 stycznia 2013
Subskrybuj:
Posty (Atom)