Na początku było niewiele eufemizmów

Dawne plemiona
bardzo, bardzo pierwotne plemiona
nie znały zbyt wielu pokrowców na słowa.

Słowo było święte
nikt nie śmiał plugawić SŁOWA
ukrywać znaczenia w ozdobnym futerale obłudy.

Czas płynął
słowa dryfowały przez pokolenia
obrastały stopniowo peryfrazą i konfabulacją.

Pierwotne znaczenie
obrosło mchem życzliwego kłamstwa
i narzuconą przez władzę przymusową poprawnością obłudą.

Zdrowy rozsądek niedrogo sprzedam

Taki wyrok zakłada myśli pewien wątek:
- Ta promocja obłudy ma gdzieś swój początek!
Prawdziwa cnota, krytyk się nie boi,
daremnie mówią wisi, gdy widać, że stoi!
Nie zepsują opinii, gdy ktoś jest bez skazy,
nawet gdyby oszczerstwa mówili sto razy.
Czy potrzebna rozprawa Wysokiego Sądu,
aby zmusić do zmiany własnego poglądu?
Wymuszana sądownie unijna poprawność,
powoduje uśmieszki przez swoją zabawność,
tym bardziej, że dotyczy politycznej sfery,
gdzie i cięższy kaliber nie rodzi afery.

Żaden historyk "od teraz" nie może 
wspomnieć o przeszłości, 
no, bo nie daj Boże, 
ktoś gdzieś doniesie 
i sędzia "w olśnieniu" 
zamknie historyka 
na lata w więzieniu!

Zawsze jest "Przed wojną"?

30 sierpnia, 1939 roku.
Kurier Czerwony

31 sierpnia, 1939 roku. 
Gazeta Gdyńska

1 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony

2 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony

4 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony

 

5 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony

 

 
16 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony

 
17 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony 

 

 

 

18 września, 1939 roku.

Kurier Czerwony 

 

 
22 września, 1939 roku.
Kurier Czerwony 

Wszędzie kłamstwa wrzask! Niestety.

Pani poseł, też mam dosyć
zakłamanej hipokryzji,
która ludzi atakuje,
z ambon, gazet, telewizji.
Też mnie męczy terror chorej
politycznej poprawności,
zamiast celnie kopnąć w ****!
Namawiają do miłości!
Filozofia w sytuacji,
gdy potrzeba mocnych racji?
Pod dyktando władz wytycznych,
używamy słówek ślicznych,
na ekscesy i brewerie,
z szamba robiąc perfumerie.
Zamiast, co na duszy, w oczy,
krętą ścieżką prawda kroczy,
poprzez chaszcze i manowce,
durne, zakłamane owce!
Prawda uwięziona woła...
Nie usłyszą jej z kościoła,
z telewizji, ni z gazety,
wszędzie kłamstwa wrzask!
Niestety.

Czy wolno powiedzieć o nim... czarny charakter?

Czy nie narusza to zalecanej unijnej poprawności?

Historia niczego nie uczy.

Historia to opowieść o chciejstwie, zakłamaniu, brutalności, mataczeniu, błędach, marzeniach. Opowieść o nas, ludziach ułomnych, okrutnych i niebezpiecznych.

Stąd te pytania: - co teraz PRZERABIACIE na historii? Bo historia ulega ciągłym przeróbkom. Zależnie od zapotrzebowań.

Większość społeczeństw na świecie kompletnie nie zna specyfiki okupacji niemieckiej na terenie Polski i dlatego ma problem z określeniem kim naziści byli.

Na dodatek gdy czyta się te informacje, okazuje się, że w tych obozach masowych mordów dokonywali… naziści! Tak. Nie Niemcy czy niemieccy faszyści a tylko abstrakcyjni naziści. Każdego roku oddalamy sie od tamtych strasznych czasów i dzisiejszy młody czlowiek żyjący w jednej z Ameryk, w Azji czy Afryce zastanawia się kim mogli być ci naziści. Jeśli nie są przybyszami z kosmosu wiec muszą to być… Polacy oczywiście. I w ten sposób powstaje o nas zupelnie nowa opinia, a Niemcy zacierają tylko ręce z uciechy, bo lada chwila oni sami uwierzą, że to ich nie dotyczy.

Naziści z księżyca
Numer: 16/2006 (1219)
Przewodnicy po Auschwitz mają zakaz mówienia "niemiecki obóz" czy "niemieckie zbrodnie"

Moje zaniepokojenie budzą teksty autorstwa dr. Ewalda Stefana Polloka i Andrzyja Rocznioka, przewodniczącego Związku Ludności Narodowości Śląskiej, o powojennych zbrodniach w polskim obozie w Oświęcimiu, zamieszczane na łamach magazynu internetowego www.silesia-schlesien.com oraz ostatnie żądania Andrzyja Rocznioka, aby Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO zablokowało zmianę nazwy byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau na „Były Niemiecki Nazistowski Obóz Koncentracyjny i Zagłady Auschwitz-Birkenau”.

Przewodnik po Poznaniu: nazista obok Komedy

Kto zburzył synagogę, Niemcy czy naziści?

A napisów na pomnikach nie zmieniono do dziś; przykładem kijowski pomnik ofiar z Babiego Jaru, gdzie niemieckie Einsatzkommando rozstrzelało w 1941 r. 34 tys. Żydów. Tablica informuje tylko o "obywatelach Kijowa i jeńcach wojennych", którzy w tym miejscu "zostali rozstrzelani przez niemiecko-faszystowskich najeźdźców". Drugi pomnik - mniejszy i niełatwy do znalezienia, zbudowany w formie menory - opatrzony jest tabliczką z brązu z napisem: "50 rocznica zdarzeń w Babim Jarze". O tym, ku czyjej pamięci został postawiony, wie jedynie ten, komu nieobca jest historia tego miejsca.
Źródłem konfrontacji Ukraińców z czarnymi kartami ich historii była do tej pory przede wszystkim historiografia zachodnioeuropejska. Na Ukrainie odrzucano ją jednak ze względu na jej "antyukraiński" charakter. Z podobną reakcją spotykamy się również ze strony ukraińskiej historiografii na wychodźstwie, w której często ignoruje się problematykę udziału ludności ukraińskiej w Holocauście.

Nazizm w Niemczech.
Ustawa o obywatelstwie Rzeszy z 15. września 1935

O pomocy dla faszystów po zakończeniu wojny