Kiszono-solone ryby z Peczory
Szczególny sposób przygotowania ryb można było zobaczyć w środkowej Peczorze na terenach rozwiniętej hodowli bydła - wzdłuż brzegów Peczory, dlatego nazwano go „soleniem z Peczory”.
Prawie wszystkie jeziora dorzecza Peczory to zbiorniki czystej słodkiej wody, wiele z nich ma znaczenie rybackie.
Na przykład istnieje dość znane danie - „solona ryba z Peczory”, czyli marynowana kwaśna ryba. Bierzesz do ręki, lekko potrząsasz, a całe mięso samo odpada z kości, bez śladu – jest takie luźne i delikatne.
Mówią, że jej zapach jest niezwykle oszałamiający, ale nawet nieprzywykła osoba dobrze sobie poradzi używając jako zakąski do wódki.
Świeża, świeżo złowiona ryba jest lekko solona, wkładana do beczek i pozostawiana w ciepłe dni na słońcu.
Jeśli solenie odbywa się w zimnych porach roku, do ciepłej chaty wprowadza się beczki z rybami. Ryba pozostaje w chacie, aż stanie się kwaśna i nabierze specyficznego zapachu. Dzięki tej metodzie solenia ryba staje się bardzo miękka, a jej mięso łatwo oddziela się od kości. Jeśli kwaśnieje przez krótki czas, ryba zachowuje swój kształt.
Przy długiej fermentacji uzyskuje się galaretowatą kwaśną masę, którą spożywa się łyżkami jak owsiankę.
Używa się jej jako przyprawy do potraw zbożowych i ziemniaków, macza się w niej chleb.
Podobna metoda solenia ryb znana jest również Karelianom.
Jak każdy sfermentowany produkt, tak przygotowana ryba pachnie tak mocno i cierpko, że tylko nieliczni, z wyjątkiem miejscowych mieszkańców, którzy uważają to danie za przysmak, są w stanie je zjeść.
Więcej:
