Co to za mama?

Ach, co to jest za mama? Durna, głupia jaka!
Poi dziecko butelką, wyrósł na pijaka!
Sika malec pod drzewkiem, robi kupę w krzaki?
Zaraz przyjdzie pedofil! A fe! Brzydki taki!
Z psiego gówna samolot brzdąc lepi na trawie?
Klapsa dać! Przecież trawnik nie służy zabawie!
Trawniki są dla piesków nie dla wstrętnych dzieci,
i nic komu do tego co im z dupy zleci!
Bo pieski są ważniejsze niż brzdąc i mamusia,
piesek nasrał tak ładnie! Malec brzydko siusia!

Archimedes.

Archimedes nawet w wannie
twórczo myślał nieustannie,
pożyteczne miał pomysły,
wciaż mu pracowały zmysły.
Kwadratura paraboli?
To łatwizna! Pi? Nie boli!
A rachunek znasz całkowy,
lub przenośnik ślimakowy?
Wielokrążek, walce, kule,
krzywe, proste i w ogóle,
te pochyłej równi prawa,
z liczbą piasku ziarn zabawa,
zegar wodny i organy.
Dźwignią mógłby z posad Ziemię!
Wydało go greckie plemię!
Rzymski żołdak ściął geniusza,
odleciała mądra dusza,
pogrążyła się w chaosie.
Tylko nieuk ma go w nosie!

To jest nasz kraj.

Tu zakazy, psie kupy, barierki,
w "promocji" przeterminowane serki,
lub cielęce parówki bez mięsa,
Bartoszewski, Lepper i Wałęsa.

Tu kandydat wyborcy obieca...
i zabójstwo Papały się zleca,
premier wdraża rządy miłości
a emeryt gotuje zupę z kości.

Tu się likwiduje kopalnie,
i nie ma pomp jak tama walnie,
wciąż żebranina na medykamenty,
i co krok złodziej albo święty.

Tu po każdej wielkiej powodzi
budowa domków ku rzece podchodzi,
i nikt się nie ubezpiecza bo władza
wszystkim wypłaci, jej to nie przeszkadza.

Tu silniejsza od wojska armia urzędnicza,
z afer i przekrętów jej się nie rozlicza,
dla nierobów i pijaków raj,
nasza Ojczyzna, ukochany Kraj!

Tu po lewej,w centrum, z prawej strony
polityków gadką omamiony,
da się nabrać jak na leki chory
i znów pójdzie naród na wybory.

A co później? Otworzą się rany,
i zamilkną na cześć peany,
będą żale, skargi i zarzuty,
że to wiocha, że słoma i buty!

Jest coś takiego w narodzie,
jeden rozum ma przed i po szkodzie.

Dzień Matki.

Ten obrazek był podobno umieszczony w Rosji z okazji Dnia Kobiet w tym roku.

I cóż w tym złego,
że użyto takiego samego?
To przecież przypadek nie rzadki,
że są kobiety-matki.
Ktoś mówił ostatnio (nie ja),
że można mieć matkę geja.
Też goździk, rajstopy? Zabawnie!
I politycznie poprawnie!

Można spać spokojnie?

W oczekiwaniu na Wielką Wodę
co miasta zalania jest bliska,
fotografuje proktor przyrodę,
no... Odry rozlewiska.

Czy Wielka Woda tam się rozleje?
Czy miasta zaleje trzy ćwierci?
Dopóki wodny żywioł szaleje,
władza na stołku się wierci.

Może spokojnie spać Szczecin cały,
nie martwić się o przyrodę,
wśród naszej władzy znajdą się wały
odporne na Wielką Wodę!

Jaśnie Pan zajechał.

Współczesna kareta na Zamek wjechała,
po co to szemranie? Inne prawa miała.
Ktoś, kto dzierży władzę, równy wojewodzie,
nie krytykuj zatem, boś niegodzien smrodzie!
Lepsze prawa władza sama sobie daje,
i ma gdzieś, że słoma jej z butów wystaje!

Samoloty zaspawane w beczkach.

Jurij Gagarin urodził się 9 marca 1934 w Kłuszynie.
Wieś Kłuszyn znajduje się blisko miasta Gżatsk (Гжатск) (przemianowanego w 1968 na Gagarin), w obwodzie smoleńskim.

Ojciec przyszłego kosmonauty był stolarzem, matka pracowała fizycznie jako dojarka w kołchozie.

Na początku lat 50. XX wieku Gagarin uczył się w szkole technicznej w Lubiercach. Tam wstąpił do aeroklubu i zaczął uczyć się pilotażu.

Pierwszy samodzielny lot odbył w 1955. W 1957 ukończył szkołę lotniczą w Orenburgu, w 1958 Akademię Techniczną Lotnictwa im. N.J. Żukowskiego w Moskwie. Pod koniec lat 50. XX w. był pilotem MiG-ów w Murmańsku.

W styczniu 1960 został jednym z 20 pilotów, którzy rozpoczęli przygotowania do lotów w kosmos. Treningi odbywały się w tajemnicy, a grupa kandydatów do pierwszego lotu w kosmos została potem zmniejszona do sześciu. 10 kwietnia 1961 Komisja Państwowa zdecydowała, że to właśnie on będzie pierwszym człowiekiem, który poleci w przestrzeń międzyplanetarną.

12 kwietnia 1961 odbył w statku kosmicznym Wostok lot po orbicie satelitarnej Ziemi, dokonując jednokrotnego jej okrążenia w ciągu 1 godziny 48 minut.

Był to pierwszy w dziejach ludzkości lot człowieka w przestrzeni kosmicznej.

27 marca 1968 Gagarin i jego instruktor lotniczy Władimir Sieriogin zginęli w katastrofie samolotu treningowego MiG-15 UTI 21 km od miasta Kirżacz.

Przyczyny katastrofy nie zostały jednoznacznie wyjaśnione. Wszystkie znalezione szczątki samolotu zostały zaspawane w beczkach i przeznaczone do przechowania „na czas nieograniczony”.

Źródło:



http://pl.wikipedia.org/wiki/Jurij_Gagarin



http://rksmb.ru/get.php?3759

Zmarli wybaczą?

Dziś mirra i kadzidło, a wczoraj? Pomyje!
Ten tłum, co wczoraj szczekał dziś z rozpaczy wyje.
Serce boli w cichości, łza samotnie spłynie,
a fałszywa żałoba? W kłótni, wrzasku minie.
Jak wynajęte płaczki, w swym żalu nieszczerzy,
z pogrzebu Targowicy robić nie należy.
Licytują się smutkiem, fałszywą rozpaczą,
a może tak przystoi? A zmarli wybaczą?

Po co ten cyrk?

Balansował na linie pod cyrku kopułą
lecz nikt go nie podziwiał, był przecież niezgułą,
zbyt rzadko się uśmiechał, obrażał zbyt łatwo,
wrażliwy na kamery, reflektorów światło,
i czasem gdy przemawiał wymlaskując słowa,
zapinała mu guzik ta Jego Połowa.

Obśmiany i opluty, dziennikarska zgraja
z kartoflem porównała robiąc sobie jaja,
uwypuklano gafy, potknięcia i słowa,
krytyka to już była mania narodowa.

Że nie internowany, że księżyc, że pije,
że zawistny, że mściwy, że w ogóle żyje,
no, i to "spieprzaj dziadu", i "małpa w czerwonym",
- głosowałeś na Niego? - trzeba być szalonym!

Dzisiaj? - to mój Prezydent! - Och jaki wspaniały!
kocha, lubi, szanuje, wielbi naród cały.
Jaki gest, bo się rozbił, nie doleciał celu,
zasłużył na co najmniej pogrzeb na Wawelu!

Łzy obeschły? Wróciły kompleksy, frustracje?
Czy współczucia nie macie? Serce ma wakacje?
Dzień wcześniej to potwory a po śmierci? Święci!
Och, rodacy! Jesteście chyba p......nięci!

Jak przegiąć to do końca? Świat nas obserwuje?
Czy nawet w chwili smutku umiaru brakuje?
Ciszej już. To nie pora. Sam nie byłem fanem.
Starczy manipulacji. Nie jestem baranem!

Uszanujmy. Uczcijmy. Wspominajmy z żalem,
lecz tak, aby pogrzebu nie pomylić z balem.






P.S. Dlaczego to napisałem? Nie byłem jak wspomniałem zwolennikiem, ale ta licytacja komentujących po forach jest niesmaczna. Obrażanie lub wychwalanie?

Szacunek to cisza.

Ci, którzy zginęli w tym nieszczęśliwym zdarzeniu zasługują na refleksję i ciszę a nie na tumult rozdyskutowanej tłuszczy. Zginął nasz Prezydent. Pamiętajmy o tym.

Мы все, поляки и русские - славяне и, значит, братья

ЗДРАСТВУЙ, ПОЛЬША!

1.
Здравствуй, Польша! Сколько лет я мечтал об этой встрече...
И небес неяркий свет, и костелов старых свечи
будят память крови древней, и всплывают лица,
речи, жесты, платья, кружева манишек...
Вишневецкий-князь в седло татарское садится
и, усы расправив, в юный лоб целует Мнишка.
Впереди поход, и ссоры и раздоры позабыты,
панночкины слезы рыцаря не остановят...
И лежат на снежном поле после битвы
вперемешку и монголы, и холопы, и панове.

2.
Здравствуй, Польша. Сколько лет
мне звучали вдохновенно
и Мицкевича сонет, и гармонии Шопена.
Помнишь тот "Аи" пьянящий, цвета лодзинских закатов,
что налил в бокал богемский Александр рукою узкой?
И слова одни и те же повторяли брат за братом,
Александр сказал на польском, а Адам молчал по-русски.
(Я и сам не знаю, чей я - люблинский ли, курский...
Раб царя я или рыцарь Речи Посполитой) -
пишет между строк и слез Ивану смелый Курбский.
Этими ли плачами все земли польские политы?

3.
Здравствуй, Польша! Сколько лет
мы идем с тобой друг к другу
сколько крови и побед повторяется по кругу!
Фердинанд Соре, гитару вы оставили в Мадриде,
и в Париже, и в Смоленске музыка мешала.
Вы поход в Россию еще раз успешней повторите.
И Стендаль пришел в Москву через Варшаву.
Я к земле и горькой и прекрасной припадаю,
и целую кровь парней и краковских, и вятских,
и молю судьбу - быть может, нам подарит -
не копать земли, не прятать в ней сердец солдатских.

А. Дольский

To zły rok.

Jeden z komentarzy pod tą relacją:

Это злой рок...Качинский настолько ненавидел Россию и весь народ, и в России же погиб. Ненависть опасна.

To napisałem 24 stycznia 2008 po katastrofie lotniczej:

Smutno.

Rozłożyć po kieszeniach, forsę przed podróżą,
radzili starzy ludzie, mając rację dużą!
Aby przed inszą stratą, czy też przed rabunkiem,
uchronić część gotówki, swoim przemyślunkiem!

Tu JEDNYM SAMOLOTEM, bez żadnych kłopotów,
wysłano ich na wykład bezpieczeństwa lotów!
I igrając z rozsądkiem, że aż myśleć trwoga,
powrócili, lecz prosto przed oblicze Boga!

_____________________________________________________________
Nie na temat:

Czasem ten, co nie grzeszy polotem wzniesie się na wyżyny ale samolotem.
Nagle wszyscy żałują, mówią o nim ładnie, jak już upadnie.
Gdy żywi i u steru, zewsząd malkontenci a po śmierci? Święci!

Idiotyzmy człowieka w XXI wieku?

Zaciekawiły mnie bełkotliwe w swojej treści komentarze pod kilkoma wpisami. Wpisałem w Google poradnik żywieniowy człowieka w XXI wieku



Tu jest strona tego "rewelacyjnego" poradnika.



A tutaj opinia kogoś zachwyconego tym poradnikiem. Fragment opinii:



"Przestrzegam przed zakupem "Poradnika żywieniowego człowieka w XXI wieku" wydanego przez instytut im. Ryszarda Lorenca w Krakowie. Ani wspomniany instytut, ani nazwiska naukowcow, ktore zostaly podane na stronie tej "placówki badawczej", nie istnieją w bazach nauki polskiej. Nie istnieją także w Internecie (za wyjątkiem w postów reklamujących poradnik). Dlaczego? NIP i REGON podany na stronie należą do osoby prywatnej. Dlaczego, skoro to ma być placówka naukowa?"



Zabawnie wyglądają "naukowe" komentarze na tej stronie, ktoś nie pomyślał o IP?





Nie mogę się powstrzymać przed zacytowaniem Lema:



"Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów."

Budowanie biurowców? Tak. Czy sama biurokracja wystarczy mieszkańcom Szczecina? Nie!

Wspominanie czasów, w których miasto było ostoją przemysłu a nie tylko mekką biurokracji jest tylko wspomnieniem.

Biura powinno się wyprowadzać poza obręb miasta. A jak się już musi zajmować cenne miejsca w mieście na biura, to obok biurowców powinny być miejsca parkingowe ale nie na 50 miejsc jak będzie na Bramie Portowej.

Nieprzemyślane wydawane zezwoleń na budowanie tanich szklano-metalowych straszydeł dla "gryzipiórków" i zgoda na ubogą infrastrukturę towarzyszącą (parkingi, przekąski itp.) skończy się zagraceniem już i tak zapchanego Centrum ( żartuję, bo gdzie Szczecin ma Centrum?).

Władze miasta najwidoczniej słabo cenią wartość terenu miejskiego. Place leżą po wiele lat ogrodzone (lub nie) i pozarastane chwastami. Kupujący nie są prześwietlani zbyt mocno, jeżeli po zakupie mają budowanie w d...

A po jakimś czasie odprzedają nabyty teren z zyskiem. Czy miasto jest Świętym Mikołajem?

Gdzie przykłady udanych promocji Szczecina? Jaki inwestor stworzył w ostatnich latach miejsca pracy inne od pracy w handlowych molochach? Może ktoś sobie przypomina?

Kojarzę sobie wyłącznie zamykanie i likwidację zakładów pracy (twórczej pracy a nie wystawiania towarów na półki u kogoś kto ma wakacje podatkowe).

Szczecin będzie "wielkim centrum biurowym"?

Według Prawa Parkinsona administracja rozrasta się nieustannie nawet jak (ta administracja) nie ma nic do roboty. Żyje swoim własnym bytem. Petent jej tylko przeszkadza i wybudza z błogostanu.

























Pomnik gołębia?





















Pierwsze ofiary?




















Tu będzie biurowiec


Tak ma być i basta!

Czyżby dykty zabrakło, że oszklone ramy?
W TAKIM miejscu Szczecina mieć biurowce mamy?
Cenne miejsce za bezcen bezmyślnie sprzedano,
a właściwie rzec można, że podarowano!
A teraz gryzipiórki i segregatory?
Czy nasz Miejski Architekt nie jest czasem chory?
W miejscu tak zabytkowym, gdzie Brama Portowa,
stanie takie "coś" szklane? A gdzie gust? Gdzie głowa?
Pół setki miejsc na parking jak donoszą wieści,
reszta w bocznych uliczkach pewnie się pomieści!
Pójdą precz koguciki, kebaby i lody,
w zamian mamy do smutku następne powody,
"kapciory" z kątownika ku miasta ozdobie?
I cóż mi pozostało? Siąść, zapłakać sobie.
Zamiast biura budować na obrzeżach miasta,
ładuje się w sam środek. Tak ma być i basta!

Szkoda chłopa, mógł sam wziąć mopa!

- Idź mężu do cukierni kupić trochę ciasta!
Wstał i poszedł potulnie. Kazała i basta!
Zapamiętał skąd przyniósł wypieki ostatnie,
smaczne były, tam pójdzie, chyba się nie natnie?

Kolejka była długa, wspaniałe zapachy,
spojrzał na sprzedawczynię, poplamione łachy,
spuścił wzrok na podłogę a tam niczym w chlewie,
za ladą jeszcze brudniej. Gdzie patrzeć? Sam nie wie!

Stłumił odruch wymiotny, zęby mocniej ścisnął,
kupił ciasto i grzecznie o brudzie nie pisnął.
W domu ciasto na talerz, nie je, nie próbuje,
aż żona pyta z troską czy się dobrze czuje?

Opowiedział więc żonie jak w cukierni było,
też ciasta już nie jadła bo też ją zemdliło.
Włączył zatem komputer, wszedł na Moje Miasto
i opisał jak kupił w chlewie smaczne ciasto.

Ledwo zdążył napisać swe skromne uwagi
a już zaczął się atak. Ktoś doznał zniewagi?
Życzono by mu w cieście kłak się mógł przydarzyć,
o co łatwo w chlewiku, nie potrzeba marzyć.

Ktoś radził, lecz to była rada "wzięta z dupy",
żeby chodził ze ścierką do nich na zakupy
i niech ten brud ogarnie przed zakupem ciasta,
zamiast to opisywać w blogu swego miasta.

Pochopnie zło ujawnił, i to jego wina!
Niech wojny z brudasami lepiej nie zaczyna!
Usunął wpis. Co z tego? Przecież w Internecie
jak dobrze poszukacie ślady odnajdziecie.

Przezornie nie podaję gdzie miejsce zdarzenia,
bo takich miejsc jest wiele i nic to nie zmienia.
Zamiast dbać o klientów bo z nich pensję mają,
niedbalstwem, bałaganem, brudem, odstraszają.

A przecież wystarczyła by ścierka, mop, woda,
ech, co będę tłumaczył, klawiatury szkoda.

Prima Aprilis? Nie tego potrzebuję!

W czasach honoru i odpowiedzialności za słowa i czyny taki dzień żartobliwego oszukiwania miał wartość terapeutyczną.

Dzisiaj, gdy kłamstwo stało się powszechne, codzienne i wciska się z publikatorów i ust polityków jak szum wodospadu, taki dzień jak dzisiaj niczego nowego nie wnosi.

Może warto ustanowić w kalendarzu Dzień Mówienia Prawdy?

Tak rzadko się teraz z prawdą spotykamy a przecież mijamy się z nią każdego dnia!

Wyborne wybory wyimaginowanych cudownych pasterzy.

Wybrały spośród siebie owieczki pasterzy,
teraz trzęsą się z zimna. To byli fryzjerzy!
Zamiast stado prowadzić gdzie soczysta trawa,
jak dokładniej by ostrzyc wprowadzają prawa.
Wilk czasem stadko napadł i zeżarł sztuk kilka,
a rząd w swoim nierządzie groźniejszy od wilka.
Kontroluje owieczki w poczęcia zabawie,
za krycie "becikowe" ustanawia w prawie,
pomysł niczym z okresu plantacji bawełny,
żeby więcej owieczek do strzyżenia wełny?
Że z stadem są tożsami, przezornie udają,
dając owcom złudzenie, że wciąż wybór mają.
Mogą owce potulne powypełniać PIT-y
i brać udział w wyborach fryzjerskiej elity,
słuchać jak będą dbali o owieczek stada,
a PO wyborach? Fryzjer! No, i dupa blada!

Gdyby już tęczy nie było.

Gdyby już tęczy nie było,
kochanie miłością mą ręczę,
że nic by się nie zmieniło,
jam w ciebie wpatrzony jak w tęczę!

Kolory twego uśmiechu
włosy pachnące jak róże,
blask oczu, szum twego oddechu
rozjaśnią życia burze.

A gdyby słońca nie było
bo zgasło by jakimś pechem,
nadal by przecież świeciło
twoim promiennym uśmiechem.

O szarym dniu nie ma mowy
gdy ty uśmiechasz się miło,
świat byłby wciąż kolorowy,
gdyby już tęczy nie było.

W poniedziałek, 27 marca 2006 roku zmarł Stanisław Lem.

To nie jest wymiar ostatni.

W otchłani mrocznej kosmosu,
szukał swojego losu,
pomiędzy dobrem i złem,
żył, tworzył Stanisław Lem.

Wróżył jak z fusów po kawie,
czy piszczy na Marsie coś w trawie,
jak w stacji kosmicznej, w otchłani,
w tej ciszy myśl boli i rani.

I wije się jaźń, lodem skuwa,
mózg mgłą szaleństwa zatruwa,
robot jest bratem lub wrogiem,
a plamka na szybie... Bogiem.

I chociaż futurystycznie,
trafne miał wizje faktycznie,
zapomniał w swych wizji nadmiarze,
że znajdzie się w innym wymiarze.

Myśli i sny mkną przed siebie,
śmierć Lema ich nie pogrzebie,
skrzyć będą w całym wszechświecie,
gdy Lema czytać będziecie.


Stanisław Lem urodził się 12 września 1921 we Lwowie, przeżył 84 lata.
Był pisarzem, filozofem i futurologiem.


Kilka Lemomyśli:

"Ateistą jestem z powodów moralnych. Uważam, że twórcę rozpoznajemy poprzez jego dzieło. W moim odczuciu świat jest skonstruowany tak fatalnie, że wolę wierzyć, iż nikt go nie stworzył!"


"Gdyby ludzie robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach."


"Polska jest, za przeproszeniem, cywilizacyjnym zadupiem, które tak naprawdę nie liczy się w świecie."


"Być może rzeczy pójdą lepszym i równiejszym biegiem za lat kilkadziesiąt. Na razie jesteśmy skazani na taką elitę polityczną, która wywołuje u przyzwoitego człowieka rumieniec wstydu."


"Na szczęście Kaczyńscy przeminą, choć zdążą popsuć gospodarkę. Czeka nas zastój. Ale tylko przez cztery lata. Potem naród jak koń, któremu ktoś przystawił kaktus pod ogon, zacznie wierzgać i wszelki ślad po bliźniakach zaginie. Oni po prostu znikną w tym bezmiarze obietnic bez pokrycia."


"Nie ma takich bredni, w które ludzie nie byliby w stanie uwierzyć."


I na zakończenie ta jakże na czasie Lemomyśl:

"Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów."

Grzech ekologiczny?

w teleogłupiaczu pokazują spot ze scenerią świątynną. Jakiś aktor mówi "...to grzech ekologiczny".

To chyba dobrze? Są torby ekologiczne, żywność ekologiczna a teraz są i grzechy ekologiczne!

Miło tak grzeszyć dla dobra środowiska!

A może to tylko grzech przeciw logice?

Spotkanie z policyjnym patrolem.

Szedłem sobie przez miasto i robiłem zdjęcia,
czasem schodząc na jezdnię by złapać ujęcia,
patrząc czujnie czy auta dostatecznie z dala,
tak, wiem, że takich "pląsów" prawo nie pochwala.

Uszedłem tak kawałek, fotki wciąż pstrykając,
czasem by "złapać" obiekt skok robiąc jak zając,
i nagle słyszę grzeczne : Halo, proszę pana!
odwracam się i blednę nagle niczym ściana.

To patrol policyjny patrząc brew podnosi,
pyta mnie o cel fotek i o dowód prosi.
Przy pomocy palmtopa poszukali w bazie,
czy mnie i aparatu nie mają w wykazie.

Komórkę też sprawdzili czy nie "pożyczyłem",
i gdy ja już mandatu prawie pewien byłem,
panowie policjanci uprzejmi i mili,
bym nie stwarzał zagrożeń ruchu pouczyli.

Byli profesjonalni, uśmiechnięci, grzeczni,
dzięki takim patrolom jesteśmy bezpieczni.
Opisuję dzisiejsze zdarzenie jak było,
chociaż ciut przeskrobałem, dobrze się skończyło.