Zmusił się do myślenia. We łbie zatrzeszczało! Sapnął pełen zdziwienia:
- Mnie by się nie chciało.
wtorek, 20 lutego 2018
Tak dobrze się zapowiada
- Bój to miał być ostatni? Myśl kołacze się blada.
On nadal w życiowej matni... tak dobrze się zapowiada!
Sędziwych lat dożył cało i chwalić się może wynikiem:
- Mnie to się życie udało! Wciąż trafiam do kibla z sikiem!
On nadal w życiowej matni... tak dobrze się zapowiada!
Sędziwych lat dożył cało i chwalić się może wynikiem:
- Mnie to się życie udało! Wciąż trafiam do kibla z sikiem!
niedziela, 11 lutego 2018
czwartek, 8 lutego 2018
wtorek, 6 lutego 2018
W niedzielę (myślenie) nieczynne
Handlowcy się cieszą z niedziel bez handlu, bo ludzie są w większości idiotami i będą zgarniali do koszyków co popadnie, gdy w tle będzie im się paliła lampka:
- w niedzielę nie kupię, w niedzielę nieczynne!
I sprzedaż wzrośnie!
W tym także bzdetów zalegających półki, po które nikt by nie sięgnął, a w sytuacji zbiorowej psychozy da się to wyeksponować i ogłupionym baranom podsunąć!
- w niedzielę nie kupię, w niedzielę nieczynne!
I sprzedaż wzrośnie!
W tym także bzdetów zalegających półki, po które nikt by nie sięgnął, a w sytuacji zbiorowej psychozy da się to wyeksponować i ogłupionym baranom podsunąć!
sobota, 3 lutego 2018
Zabawna pani na pewnym czacie
Los jest łaskawy jeśli nie znacie zabawnej pani na pewnym czacie.
Natrętna niczym brzęcząca mucha. Zaledwie wejdziesz, już cię przesłucha. Spyta o pracę, rodzinę, dzieci, jaka pogoda i “jak ci leci?”. Jakie na obiad miałeś dziś dania? I nieraz lekcję da gotowania. Jak robi rosół, placki, opowie. Wiele tematów naraz ma w głowie. Ile zarabiasz, jaką masz pracę, czy włosy długie, a może glacę? Zna na nastrojach się wyśmienicie, leczy depresje, złamane życie...
Z pięć razy spyta, czy bierzesz leki? Łatwo nie zwiejesz od jej “opieki”.
W ciągu wieczoru ten temat wraca. Drąży, docieka, znów pyta, maca...
Myśli, że misję ma do spełnienia? Stąd te pytania, aż do znudzenia?
A spróbuj milczeć! Tak się nakręci, że sama z sobą gada i smęci! Wszyscy się chyba na nią zmówili? Tak sobie myśli. Narzeka, kwili. A gdy się zmęczy, chlapnie łyk piwa, to znośna nawet jakiś czas bywa.
Jeśli przedobrzy, nie znam ilości, znów doprowadza innych do złości. Lekko podpita naprawia życie. Innym. I wstaje z kacem o świcie. Przemęczy w pracy się do wieczora. Włącza czat, innym ”pomagać" skora. Stuka w klawisze bardzo niedbale, nim wciśnie Enter nie czyta wcale! Słowne potworki błądzą po czacie. Zabawna pani na pewnym czacie.
Natrętna niczym brzęcząca mucha. Zaledwie wejdziesz, już cię przesłucha. Spyta o pracę, rodzinę, dzieci, jaka pogoda i “jak ci leci?”. Jakie na obiad miałeś dziś dania? I nieraz lekcję da gotowania. Jak robi rosół, placki, opowie. Wiele tematów naraz ma w głowie. Ile zarabiasz, jaką masz pracę, czy włosy długie, a może glacę? Zna na nastrojach się wyśmienicie, leczy depresje, złamane życie...
Z pięć razy spyta, czy bierzesz leki? Łatwo nie zwiejesz od jej “opieki”.
W ciągu wieczoru ten temat wraca. Drąży, docieka, znów pyta, maca...
Myśli, że misję ma do spełnienia? Stąd te pytania, aż do znudzenia?
A spróbuj milczeć! Tak się nakręci, że sama z sobą gada i smęci! Wszyscy się chyba na nią zmówili? Tak sobie myśli. Narzeka, kwili. A gdy się zmęczy, chlapnie łyk piwa, to znośna nawet jakiś czas bywa.
Jeśli przedobrzy, nie znam ilości, znów doprowadza innych do złości. Lekko podpita naprawia życie. Innym. I wstaje z kacem o świcie. Przemęczy w pracy się do wieczora. Włącza czat, innym ”pomagać" skora. Stuka w klawisze bardzo niedbale, nim wciśnie Enter nie czyta wcale! Słowne potworki błądzą po czacie. Zabawna pani na pewnym czacie.
niedziela, 28 stycznia 2018
Realia
Żona spasiona na boku leży, serial ogląda i zęby szczerzy. Czasem obetrze cicho łzę w oku, wzrusza się leżąc sobie na boku. Mąż, czy konkubent, to bez znaczenia, za nią się kładzie i... do pieprzenia! Tak, do pieprzenia dziad się zabiera. Piwska się ochlał. Smród jak cholera. Babsko nie czuje, bo nos ma z przodu. Piwa nie czuje i potu smrodu. Już jej ostrożnie zsunął majtasy i się zabiera za wywijasy.
Baba z początku się nie odzywa, ale wkurwiona... obraz się kiwa. Kiwa się obraz w telewizorze, więc się wydziera:
- Skończ wreszcie, może! Ja tu oglądam sobie seriale, a ty się pieprzyć tylko chcesz stale! Na bezrobociu gnijesz w chałupie i na okrągło myślisz o dupie!
I raptem z łokcia prosto go w jaja! Zapał w mig osłabł, opadła faja! Dziad jęczy z bólu, obraz się kiwa. Zwyczajna miłość, taka prawdziwa.
Baba z początku się nie odzywa, ale wkurwiona... obraz się kiwa. Kiwa się obraz w telewizorze, więc się wydziera:
- Skończ wreszcie, może! Ja tu oglądam sobie seriale, a ty się pieprzyć tylko chcesz stale! Na bezrobociu gnijesz w chałupie i na okrągło myślisz o dupie!
I raptem z łokcia prosto go w jaja! Zapał w mig osłabł, opadła faja! Dziad jęczy z bólu, obraz się kiwa. Zwyczajna miłość, taka prawdziwa.
sobota, 13 stycznia 2018
piątek, 5 stycznia 2018
Błogosławieni nieuświadomieni
Profesor z długą brodą, bardzo okazałą,
wyszedłszy raz z uczelni na przechadzkę małą,
napotyka studenta. Z wykładów twarz znana.
Student kłania się nisko, mina skłopotana,
biedny coś tam mamrocze:
- Panie profesorze ...
- Słucham? Odrzekł profesor.
- Czy profesor może...
- Chciałeś mnie o coś spytać, tak człowieku młody?
- Mam pewne wątpliwości, co do pańskiej brody.
- Panie profesorze ...
- Słucham? Odrzekł profesor.
- Czy profesor może...
- Chciałeś mnie o coś spytać, tak człowieku młody?
- Mam pewne wątpliwości, co do pańskiej brody.
Kiedy już pan profesor w łóżku się położy
i czeka sobie błogo zanim sen go zmorzy,
to co z brodą? Kołderką ją przed snem okrywa,
czy na wierzchu tymczasem leży broda siwa?
Profesor zaskoczony stracił myśli wątek
Profesor zaskoczony stracił myśli wątek
i mamrocze:
- Ja? Nie wiem...
- Ja? Nie wiem...
I to był początek!
Parę dni już minęło po tamtym pytaniu,
Parę dni już minęło po tamtym pytaniu,
gdy spotkali się znowu:
- Uduszę cię draniu!
- Uduszę cię draniu!
Wrzasnął głośno profesor zachrypniętym głosem.
- Spać nie mogę, wciąż walczę z uciążliwym losem!
Na wierzchu trzymam brodę, czy schowam w pościeli,
nijak usnąć nie mogę! Diabli spokój wzięli!
czwartek, 4 stycznia 2018
Miłej zabawy!
Tak się bawią po kielichu Rosjanie:
A taką zabawkę sprzedają Chińczycy, którą Rosjanie chętnie kupują:
Tak to działa:
Każdy gracz bierze joystick w dłoń. Prowadzący lub jeden z graczy rozpoczyna grę, naciskając główny przycisk na środku konsoli, do której są podłączone joysticki. Następnie konsola zaczyna migać na czerwono w rytm niepokojącej muzyki znanej z najlepszych tradycyjnych horrorów.
Muzyka gra przez 5-10 sekund, zwiększając atmosferę grozy. A potem, nagle, gdy napięcie osiągnie apogeum - huk! - muzyka zatrzymuje się, a na konsoli świeci zielony sygnał.
Teraz musisz nacisnąć przycisk na joysticku tak szybko, jak to możliwe. Kto naciśnie ostatni - zostanie rażony impulsem prądu!
Jeśli gracz nie opanuje nerwów i naciśnie przycisk, zanim zapali się zielone światło, również zostanie rażony impulsem prądu elektrycznego.
Miłej zabawy!
A taką zabawkę sprzedają Chińczycy, którą Rosjanie chętnie kupują:
Tak to działa:
Każdy gracz bierze joystick w dłoń. Prowadzący lub jeden z graczy rozpoczyna grę, naciskając główny przycisk na środku konsoli, do której są podłączone joysticki. Następnie konsola zaczyna migać na czerwono w rytm niepokojącej muzyki znanej z najlepszych tradycyjnych horrorów.
Muzyka gra przez 5-10 sekund, zwiększając atmosferę grozy. A potem, nagle, gdy napięcie osiągnie apogeum - huk! - muzyka zatrzymuje się, a na konsoli świeci zielony sygnał.
Teraz musisz nacisnąć przycisk na joysticku tak szybko, jak to możliwe. Kto naciśnie ostatni - zostanie rażony impulsem prądu!
Jeśli gracz nie opanuje nerwów i naciśnie przycisk, zanim zapali się zielone światło, również zostanie rażony impulsem prądu elektrycznego.
Miłej zabawy!
poniedziałek, 1 stycznia 2018
Co się z nami stało?
"Jestem po prostu piekielnie zajęty". TVP nie pokaże "Szopki noworocznej"
- Nie przewiduję szopki w tym roku. Chociażby dlatego, że jestem po prostu piekielnie zajęty. W firmie jest tyle obowiązków… Wtedy miałem nagromadzone materiały z paru lat, teraz musiałbym wziąć trzy miesiące urlopu – mówi w rozmowie z wp.pl Marcin Wolski.
Tłumaczy, że nie wypadałoby mu tego robić na własnej antenie. Jak zauważa portal to dziwne stwierdzenie, bo Wolski jest dyrektorem TVP2, a szopka była emitowana w TVP1. Emitowaną w ubiegłym roku "Szopkę w muzeum" oglądało średnio 775 tys. widzów. Powtórkę już milion.
Odkąd jest całoroczna, to nie ma powodu robić dodatkowej?
A ten staromodny, pstrokaty ludowy wyjec z ubiegłej epoki na TVP przypominał wiejskie spotkanie przy darciu pierza! Szopka na powitanie Nowego Roku?
wtorek, 26 grudnia 2017
Życzenia niekoniecznie świąteczne
Człowiek wykorzystuje bardzo rozmaity arsenał dopingowy wobec bliźnich. Przecież i oklaski są dopingiem. Pochwały, czy te szczere, czy też lipne, bo wyrachowaniem powodowane, dyplomy uznania, premie, ordery, awanse są dopingiem!
Wspólne zasiadanie do posiłków stwarza okazję do rozmowy i pozwala na patrzenie w oczy współbiesiadnikom. Szczególnie uroczyste świąteczne spotkania są ku rozmowom wręcz niebywałą okazją. I grono bywa liczniejsze, i atmosfera świąteczna łagodzi obyczaje. Aura rodzinnej serdeczności wyzwala w nas dobre samopoczucie i dopinguje do większych starań. Tak dopingujmy się do dobrego przy każdej okazji.
Ubodzy, nie, nie finansowo, głównie ci ubodzy umysłowo, wytyczają sobie często cel, czyli nachapanie się finansowe. Żaden z tych kretynów nie zastanawia się nad tym, co będzie po przypuszczalnym osiągnięciu pułapu tych idiotycznych marzeń? Odpowiedź jest prostsza niż się wydaje. Nie ma końca w tej spirali pazerności, dopóki nie spadnie się do punktu startu lub zdrowie zablokuje ten kretyński wyścig, w którym bliscy zostają porzuceni już na linii startu.
Jest jednak długofalowa lokata, o której żaden broker nam nie mówi. Lokata mocno procentująca z każdym spadającym na nas ciężarem przeżytych lat. To lokata w kochającą się rodzinę, dobranych przyjaciół i odpowiedni krąg znajomych.
I takiej lokaty wszystkim życzę!
Dopingujmy się wzajemnie do dobrego!
Wspólne zasiadanie do posiłków stwarza okazję do rozmowy i pozwala na patrzenie w oczy współbiesiadnikom. Szczególnie uroczyste świąteczne spotkania są ku rozmowom wręcz niebywałą okazją. I grono bywa liczniejsze, i atmosfera świąteczna łagodzi obyczaje. Aura rodzinnej serdeczności wyzwala w nas dobre samopoczucie i dopinguje do większych starań. Tak dopingujmy się do dobrego przy każdej okazji.
Ubodzy, nie, nie finansowo, głównie ci ubodzy umysłowo, wytyczają sobie często cel, czyli nachapanie się finansowe. Żaden z tych kretynów nie zastanawia się nad tym, co będzie po przypuszczalnym osiągnięciu pułapu tych idiotycznych marzeń? Odpowiedź jest prostsza niż się wydaje. Nie ma końca w tej spirali pazerności, dopóki nie spadnie się do punktu startu lub zdrowie zablokuje ten kretyński wyścig, w którym bliscy zostają porzuceni już na linii startu.
Jest jednak długofalowa lokata, o której żaden broker nam nie mówi. Lokata mocno procentująca z każdym spadającym na nas ciężarem przeżytych lat. To lokata w kochającą się rodzinę, dobranych przyjaciół i odpowiedni krąg znajomych.
I takiej lokaty wszystkim życzę!
Dopingujmy się wzajemnie do dobrego!
środa, 20 grudnia 2017
Czytelnicza nagonka
Kiedyś, w zasadzie wiele razy, mówiłem, pisałem, że ludzi się lekceważy do chwili, aż swoje wypociny przeleją na papier. O! Wówczas ich się słucha! Znaczy się, czyta! Przecież to książka! Autor wziął i napisał!
Gdyby wyłaził ze skóry i łapał za guzik, wymuszał u przypadkowych słuchaczy skupienia i uwagi nad tym, co ma do powiedzenia? W dupie mieli by jego "rewelacje"! Ale on książkę napisał! Czytajmy zatem!
Gdyby wyłaził ze skóry i łapał za guzik, wymuszał u przypadkowych słuchaczy skupienia i uwagi nad tym, co ma do powiedzenia? W dupie mieli by jego "rewelacje"! Ale on książkę napisał! Czytajmy zatem!
czwartek, 14 grudnia 2017
sobota, 9 grudnia 2017
Poetyckie proroctwa czyli skumbrie w t(e)macie
SKUMBRIE W TOMACIE (fragmenty)
...
Zaraza rośnie świątek i piątek.
(skumbrie w tomacie skumbrie w tomacie)
Idę w Polskę robić porządek.
(skumbrie w tomacie pstrąg)
...
Chce pan naprawić błędy systemu?
(skumbrie w tomacie skumbrie w tomacie)
Był tu już taki dziesięć lat temu.
(skumbrie w tomacie pstrąg)
Także szlachetny. Strzelał. Nie wyszło.
(skumbrie w tomacie skumbrie w tomacie)
Krew się polała, a potem wyschło.
(skumbrie w tomacie pstrąg)
...
Całość proroczego wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego tutaj: ==>
środa, 6 grudnia 2017
Antergos i klawiatura
Z dnia na dzień pojawił się na laptopie Asus X552CL problem z wprowadzaniem polskich znaków pod Antergos w XFCE4.
Przyczyna? Nie znam. Może któraś aktualizacja wywołała tę usterkę?
Co ja się nakombinowałem. Przekopałem fora dyskusyjne, blogi i inne zaułki Internetu. W końcu Arch jest przecież tak dobrze udokumentowany...
Zawartość mojego locale.conf:
LANG=pl_PL.UTF-8
W locale.gen odhaczone (próbowałem też z odhaczoną jedynie linią "pl_PL.UTF-8 UTF-8"):
en_US.UTF-8 UTF-8
pl_PL.UTF-8 UTF-8
ru_RU.UTF-8 UTF-8
W końcu wpadłem na pomysł aby odhaczyć opcję "Użycie ustawień systemu" i wybrać klawiaturę "Laptop Asus".
Nie pomogło. Wtedy pomyślałem sobie, co się stanie po zamianie opcji "Klawisz składania znaków" z "Prawy Alt" na "Prawy Ctrl"?
I stał się cud! Cud, który rozwiązał problem poprzez zamianę w ustawieniach Alt na Ctrl.
Zabawne, że zmiana na "Prawy Ctrl" wciąż pozwala na wprowadzanie polskich znaków z klawiszem "Prawy Alt" na laptopie Asus X552CL.
Dziwne, ale to ustawienie z "Prawy Ctrl" nie działa!
Uwaga:
Powrót do wcześniejszych ustawień przywraca usterkę. Sprawdziłem kilkukrotnie.
Przy okazji, bardzo pożyteczna jest możliwość wprowadzania na polskiej klawiaturze symboli np.:
Alt + u = €
Alt + 1 = ¹
Alt + 2 = ²
Alt + 3 = ³
Alt + 4 = ¼
Alt + 5 = ½
Alt + 6 = ¾
Alt + Shift + 2 = ⅛
Alt + Shift + 5 = ⅜
Alt + Shift + 6 = ⅝
Alt + Shift + 7 = ⅞
Alt + Shift + 9 = ±
Alt + Shift + 0 = °
Alt + Shift + q = Ω
Alt + m = µ
Alt + Shift + m = º
Alt + Shift + i = ı
Alt +p = þ
Alt + Shift + p = Þ
Alt + d = ð
Alt + Shift + d = Ð
Alt + f = đ
Alt + Shift + f = ª
Alt + g = ŋ
Alt + Shift + g = Ŋ
Alt + h = ħ
Alt + Shift h = Ħ
Dwukrotny klik: Alt +j = ̉
Dwukrotny klik: Alt + Shift + j = ̛
Alt + k = ĸ
Alt + Shift + , = ×
Alt + . = ·
Alt + Shift + . = ÷
Alt + v = “
Alt + b = ”
Alt + Shift + v = ‘
Alt + Shift + b = ’
Pod klawiaturą rosyjską:
Alt + ` = ю
Alt + Shift + ' = Ю
Alt + 3 = ё
Alt + Shift + 4 = Ё
Alt + Shift + 5 = ъ
Alt + Shift + 6 = Ъ
Alt + = = ч
Alt + Shift + = = Ч
Przyczyna? Nie znam. Może któraś aktualizacja wywołała tę usterkę?
Co ja się nakombinowałem. Przekopałem fora dyskusyjne, blogi i inne zaułki Internetu. W końcu Arch jest przecież tak dobrze udokumentowany...
Zawartość mojego locale.conf:
LANG=pl_PL.UTF-8
W locale.gen odhaczone (próbowałem też z odhaczoną jedynie linią "pl_PL.UTF-8 UTF-8"):
en_US.UTF-8 UTF-8
pl_PL.UTF-8 UTF-8
ru_RU.UTF-8 UTF-8
W końcu wpadłem na pomysł aby odhaczyć opcję "Użycie ustawień systemu" i wybrać klawiaturę "Laptop Asus".
Nie pomogło. Wtedy pomyślałem sobie, co się stanie po zamianie opcji "Klawisz składania znaków" z "Prawy Alt" na "Prawy Ctrl"?
I stał się cud! Cud, który rozwiązał problem poprzez zamianę w ustawieniach Alt na Ctrl.
Zabawne, że zmiana na "Prawy Ctrl" wciąż pozwala na wprowadzanie polskich znaków z klawiszem "Prawy Alt" na laptopie Asus X552CL.
Dziwne, ale to ustawienie z "Prawy Ctrl" nie działa!
Uwaga:
Powrót do wcześniejszych ustawień przywraca usterkę. Sprawdziłem kilkukrotnie.
Przy okazji, bardzo pożyteczna jest możliwość wprowadzania na polskiej klawiaturze symboli np.:
Alt + u = €
Alt + 1 = ¹
Alt + 2 = ²
Alt + 3 = ³
Alt + 4 = ¼
Alt + 5 = ½
Alt + 6 = ¾
Alt + Shift + 2 = ⅛
Alt + Shift + 5 = ⅜
Alt + Shift + 6 = ⅝
Alt + Shift + 7 = ⅞
Alt + Shift + 9 = ±
Alt + Shift + 0 = °
Alt + Shift + q = Ω
Alt + m = µ
Alt + Shift + m = º
Alt + Shift + i = ı
Alt +p = þ
Alt + Shift + p = Þ
Alt + d = ð
Alt + Shift + d = Ð
Alt + f = đ
Alt + Shift + f = ª
Alt + g = ŋ
Alt + Shift + g = Ŋ
Alt + h = ħ
Alt + Shift h = Ħ
Dwukrotny klik: Alt +j = ̉
Dwukrotny klik: Alt + Shift + j = ̛
Alt + k = ĸ
Alt + Shift + , = ×
Alt + . = ·
Alt + Shift + . = ÷
Alt + v = “
Alt + b = ”
Alt + Shift + v = ‘
Alt + Shift + b = ’
Pod klawiaturą rosyjską:
Alt + ` = ю
Alt + Shift + ' = Ю
Alt + 3 = ё
Alt + Shift + 4 = Ё
Alt + Shift + 5 = ъ
Alt + Shift + 6 = Ъ
Alt + = = ч
Alt + Shift + = = Ч
wtorek, 5 grudnia 2017
Poprawianie fabryki?
Od rozpakowania i włączenia laptop Asus X552CL sprawiał problem z kartą sieciową WiFi.
Karta WiFi Mediatek MT7630E nie chciała działać stabilnie pod Windows ver. 8 ani ver. 8,1. Najczęściej nie dawała się uruchomić, ewentualnie powoli zamierała w trakcie transmisji. Wtedy pomagał czasem restart laptopa (na krótko). Aby sobie jakoś radzić z Internetem dokupiłem zewnętrzną TL-WN722N pod USB. Mało to było wygodne rozwiązanie i zajmowało jeden z dwóch portów USB w laptopie. Niewygodne, ale cóż mogłem innego zrobić, skoro pod Linuksami, czy to Debian, Ubuntu, Mint, Manjaro lub Antergos, wmontowana fabrycznie karta WiFi także zupełnie nie dawała oznak życia?
Pewnego dnia wpadł mi w ręce uszkodzony laptop, zdaje się HP, z którego wymontowałem sprawną kartę sieciową WiFi:
Zaryzykowałem zamianę tej nieszczęsnej Mediatek na Intel Wireless WiFi Link 5100.
W porównaniu do oryginalnej, ta Intelowska jest po prostu cudowna!
Pod Linuksami jest rozpoznawana bez żadnych dodatkowych czynności i nie wymaga kuglarskich sztuczek. Po prostu działa!
Pozostała wątpliwość, czy ja jestem od grzebania w sprzęcie kupionym legalnie w sklepie komputerowym i poprawiania fabryki?
Pewnego dnia wpadł mi w ręce uszkodzony laptop, zdaje się HP, z którego wymontowałem sprawną kartę sieciową WiFi:
W porównaniu do oryginalnej, ta Intelowska jest po prostu cudowna!
Pod Linuksami jest rozpoznawana bez żadnych dodatkowych czynności i nie wymaga kuglarskich sztuczek. Po prostu działa!
Pozostała wątpliwość, czy ja jestem od grzebania w sprzęcie kupionym legalnie w sklepie komputerowym i poprawiania fabryki?
piątek, 17 listopada 2017
Hierarchia ważności
Dzielnie stajesz z sukcesem w zawody,
przeskakujesz raźnie po trzy schody.
Wtem, znienacka choroba przygniata
i odcina od zgiełku, od świata.
Twa hierarchia ważności się zmienia,
pozostają przyziemne marzenia.
Jedna myśl odtąd kłuje jak kolec:
- Móc jak inni, zdrowi... Oddać stolec!
przeskakujesz raźnie po trzy schody.
Wtem, znienacka choroba przygniata
i odcina od zgiełku, od świata.
Twa hierarchia ważności się zmienia,
pozostają przyziemne marzenia.
Jedna myśl odtąd kłuje jak kolec:
- Móc jak inni, zdrowi... Oddać stolec!
sobota, 11 listopada 2017
O absurd zahacza kto, kogo, za co i kiedy odznacza
Przypną odznaczeń wagon prosto z huty.
Władza się zmieni i... psu to na buty!
- błąd, że nie z huty? No, tak. Wprost z mennicy.
Po zmianie władzy i tak śmiech ulicy.
Skulił się po pochwałach, czym zadziwił tłumy. Czy też każda pochwała to powód do dumy? Zanim w pychę urosną, pierwej ludzie mali niech pomyślą dlaczego, i kto to ich chwali.
Władza się zmieni i... psu to na buty!
- błąd, że nie z huty? No, tak. Wprost z mennicy.
Po zmianie władzy i tak śmiech ulicy.
Skulił się po pochwałach, czym zadziwił tłumy. Czy też każda pochwała to powód do dumy? Zanim w pychę urosną, pierwej ludzie mali niech pomyślą dlaczego, i kto to ich chwali.
Subskrybuj:
Posty (Atom)