Kazn. 5:4
4. Lepiej nie składać ślubów, niż nie wypełnić tego, co się ślubowało.
Kazn. 5:7
7. Jeżeli widzisz, że w kraju ubogi jest gnębiony i że prawo i sprawiedliwość są gwałcone, nie dziw się temu, bo nad wysokim czuwa wyższy, a jeszcze wyższy nad tamtymi.
Kazn. 5:10
10. Gdy majątek rośnie, rośnie liczba tych, którzy z niego korzystają, i jego właściciel ma z niego tylko taki pożytek, że jego oczy go oglądają.
Kazn. 4:13
13. Ubogi, lecz mądry młodzieniec jest lepszy niż król stary i głupi, który już nie przyjmuje ostrzeżenia.
Przyp. 11:29
29. Kto w swoim domu sieje zamieszanie, dziedziczy wiatr; a głupi staje się niewolnikiem mądrego.
Przyp. 17:11
11. Zły dąży tylko do buntu, lecz zostanie przeciwko niemu wysłany okrutny posłaniec.
Przyp. 15:5
5. Głupiec gardzi karceniem swojego ojca, lecz kto zważa na napomnienia, postępuje roztropnie.
Przyp. 15:20
20. Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz człowiek głupi lekceważy swoją matkę.
Przyp. 17:10
10. Karcenie głębiej dotyka rozumnego, niż głupiego sto batów.
Job. 28:28
28. I rzekł do człowieka: Oto bojaźń Pańska, ona jest mądrością, a unikanie złego rozumem.
1 Kor. 14:15
15. Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem.
Job. 5:2
2. Zaprawdę, głupiego zabija jego własny gniew, a prostaka uśmierca zawiść.
Job. 11:12
12. Czy głupi może nabyć rozumu, a dziki osioł może się urodzić jak człowiek?
Ps. 49:11
11. Zobaczy bowiem, że mądrzy umierają, Głupi i prostak pospołu giną. I zostawiają obcym bogactwo swoje.
Przyp. 10:18
18. Nie ma nienawiści w ustach sprawiedliwego, lecz kto rozsiewa oszczerstwa, jest głupi.
Przyp. 10:23
23. Dla głupiego jest jakby igraszką popełnić haniebny czyn, lecz mądre postępowanie jest przyjemnością dla człowieka rozumnego.
Przyp. 12:1
1. Kto miłuje karność, miłuje mądrość; a kto nienawidzi karcenia, jest głupi.
Przyp. 12:15
15. Droga głupiego wydaje mu się właściwa, lecz kto słucha rady, jest mądry.
Przyp. 12:16
16. Głupi od razu okazuje swoją złość, lecz roztropny nie zważa na obelgę.
Przyp. 13:16
16. Roztropny robi wszystko rozważnie, lecz głupiec popisuje się głupotą.
Przyp. 18:2
2. Głupiec nie lubi roztropności, lecz chętnie wyjawia to, co ma na sercu.
Przyp. 28:26
26. Kto ufa własnemu sercu, ten jest głupi; kto mądrze postępuje, jest bezpieczny.
Przyp. 14:16
16. Mądry boi się Boga i unika złego, lecz głupiec spoufala się z nim i czuje się bezpieczny.
Kazn. 6:9
9. Lepiej jest korzystać z tego, co jest przed oczyma, niż pożądać czegoś innego. To również jest marnością i gonitwą za wiatrem.
Kazn. 6:8
8. Bo jaką przewagę ma mądry nad głupim? A jaką ubogi nad tym, który wie, jak się urządzić w życiu?
Kazn. 6:10
10. Już dawno nadano nazwę temu, co się dzieje, i postanowiono, czym człowiek będzie. Nie może on spierać się z tym, który jest od niego mocniejszy.
Kazn. 6:11
11. Zaiste, im więcej słów, tym więcej marności. Jaka z tego korzyść dla człowieka?
Kazn. 6:12
12. Któż może wiedzieć, co jest dla człowieka dobre w tym życiu, dopóki trwają znikome dni jego istnienia, które mijają jak cień? Kto oznajmi człowiekowi, co po nim dziać się będzie pod słońcem?
I na zakończenie tego cytowania słów zapisanych w Mądrej Księdze dorzucę własne:
Życie składa się z chwil, ludzie potrafią z nich zbudować swój piękny świat lub mur odgradzający od świata albo uskładać z nich ciężar zatapiający ich dusze w otchłani rozpaczy.
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz