Archimedes nawet w wannie
twórczo myślał nieustannie,
pożyteczne miał pomysły,
wciaż mu pracowały zmysły.
Kwadratura paraboli?
To łatwizna! Pi? Nie boli!
A rachunek znasz całkowy,
lub przenośnik ślimakowy?
Wielokrążek, walce, kule,
krzywe, proste i w ogóle,
te pochyłej równi prawa,
z liczbą piasku ziarn zabawa,
zegar wodny i organy.
Dźwignią mógłby z posad Ziemię!
Wydało go greckie plemię!
Rzymski żołdak ściął geniusza,
odleciała mądra dusza,
pogrążyła się w chaosie.
Tylko nieuk ma go w nosie!
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
piątek, 28 maja 2010
Archimedes.
Etykiety:
archimedes,
dźwignia,
eureka,
Grecja,
kule,
kwadratura paraboli,
mądra dusza,
organy,
przenośnik ślimakowy,
rachunek całkowy,
Rzym,
walce,
wielokrążek,
zegar wodny
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz