Drzewa umierając stoją, patrząc do ostatniej chwili,
na los, cośmy sobie, dzieciom, w swym "rozsądku" uczynili,
na ten rozbrat z matką Ziemią, i z oddechem drzew zielonym.
Zabić drzewa? Wylać beton? Trzeba chyba być szalonym!
Niepokorni, co nie dają się prowadzić jak na lince:
- Drugi września, o szesnastej, tuż przy Zamku: Precz wycince!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz