Przerażona "zwierzyna" kark w pokorze ugina,
wyskakuje.. i znika z pobliskiego paśnika.
Metr dwadzieścia wolności w osiedlowym sklepiku?
Kogoś ciut porąbało na rządowym świeczniku!
Lepsze, i to o wiele, sklepowe molochy,
Dystans da się zachować! Ech, nie róbcie wiochy!
Część z rządowych decyzji ma logikę za nic!
Pora myśleć LOGICZNIE! Wirus nie zna granic.
Wyłącz klimatyzację i wietrz pomieszczenia!
Tak niewiele, a przecież to TAK WIELE ZMIENIA!
Myj ręce przed, nie tylko gdy wyjdziesz z kibelka,
Myślisz - co za różnica? A jest! I, to wielka!
Brudną łapą, co wszystko przedtem dotykała,
łapiesz za najcenniejszą część twojego ciała!
Wychodząc, przecież PO SOBIE opłuczesz paluchy,
A, co "tam" wcześciej zawlokłeś? Nadal jesteś głuchy?
Długo można na temat ten, czy ów bajdurzyć,
Nie śmiem siać tu paniki, czemu ma to służyć?
Ktoś pochopny, a może nawiedzona szajka,
testuje swą koncepcję, lecz to inna bajka.
P.S. Te prawdopodobne 161.000 - 41.000 = 120.000 rocznie to i tak mniej, niż mogłoby się wydarzyć.
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz