Pokazywanie postów oznaczonych etykietą egoizm. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą egoizm. Pokaż wszystkie posty

sobota, 5 stycznia 2013

Ludzie, nie róbta co chceta

Od zarania, odkąd pojawiła się ta "kakofonia przemocy", byłem jej przeciwnikiem. Z wielu powodów. Zakulisowe, niewyjaśnione sytuacje ze zbiórkami datków. Bicie medialnej piany i odwracanie uwagi od problemów lecznictwa, stwarzanie pozorów pomocy, zamiast rzetelnego reformowania. To wielkie zło. Eutanazja to ogromna wygoda dla każdej ze stron. Zaoszczędza się fundusze na nieleczeniu ludzi nikomu nie potrzebnych, bo nieproduktywnych, mało, lub zupełnie bezwartościowych dla systemu. Rodzina (?), bliscy, mogą odetchnąć z ulgą, że w magiczny sposób unikną ciężaru opieki nad chorym. Sam chory, który jest zmęczony cierpieniem z powodu choroby, lekceważeniem, nieudolnością, odtrąceniem, zaczyna tracić wolę przetrwania i daje sobie zasugerować "jedynie sensowne rozwiązanie". Za taką decyzją może kryć się (i tak jest) presja otoczenia. Wnukowi przyda się pokój lub mieszkanie dziadka, mąż ma dosyć opiekowania się chorą żoną, dzieci opłat za dom opieki dla przewlekle chorych rodziców. Znam osobiście sytuację, gdzie wiele lat opiekowano się przewlekle przykutą do łóżka osobą, która pomimo cierpienia, uśmiechała się do wnucząt, opowiadała im, rozmawiała, uczestniczyła w życiu rodzinnym. Była kochana! Pomysł eutanazji, to wytwór egoizmu i lęgnie się tam, gdzie umiera miłość. W dobie środków uśmierzających ból, z każdym dniem nowocześniejszej medycyny, zatracamy uczucia. Stajemy się zimni i wyrachowani w korzyściach. Ludzie, nie róbta co chceta! Opamiętanie może nadejść, gdy "zupełnie dobrowolnie" poprosicie o "dobrą śmierć". Z urzędu.

Jeżeli zatracamy instynkt przetrwania, to jest to dowód choroby umysłu.

Jeżeli z miłości do bliźnich chcemy umrzeć wyłącznie dla ich komfortu, to także jest to dowód choroby umysłu.

Niepoczytalność, z powodu presji otoczenia, szybko przerodzi się w administracyjny nakaz "zdania przywileju do życia". Dlatego ludzie, nie róbta co chceta.

wtorek, 19 sierpnia 2008

Agenci wewnętrzni rekrutują się spośród urzędników wroga.

Tako rzecze TU MU w Sztuce Wojny, Pana Sun Tzu:

Pośród klasy urzędników zawsze znajdują się ludzie skorumpowani,
którym pełniony urząd spaczył charakter, a także inni,
którzy doświadczyli niesprawiedliwości i zostali skrzywdzeni.
Istnieją rzesze pochlebców i sługusów, którzy pożądają bogactw.
Ci, pozostając zbyt długo na swych wygodnych stanowiskach,
a także ci, którzy nie zajęli w swoim mniemaniu odpowiadającego im urzędu oraz ci,
których jedynym pragnieniem jest dobrze wykorzystać czas i okoliczności
dla spełnienia swych egoistycznych celów, jak również tacy, którzy są dwulicowi,
zmienni, efemeryczni oraz ci, którzy wciąż czekają na swoją okazję.
Możesz być pewny, że wszystkich tych ludzi można w tajemnicy pozyskać
na służbę przeciwko ich państwu, zapewniając im godziwe wynagrodzenie
w złocie i jedwabiu. Wtedy możesz polegać na realnych informatorach z ich kraju
lub na próbach zniweczenia planów zwróconych przeciw tobie.
Mogą także swobodnie kreować konflikt pomiędzy władcą a jego doradcami tak,
że nie będą oni działać w zgodzie.



SUN TZU: Sztuka Wojny. [Tyt. oryg. Bing Fa],wyd. Popr., rozsz.
Opracowanie graficzne, skład i korekta: Jarosław Paterczyk
e-mail: japater@wp.pl
Chiński tekst źródłowy oraz tłumaczenia na j. Angielski:
http://zhongwen.com/bingfa.htm