Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
środa, 13 marca 2013
Prawda dobrze podana rzuci na kolana?
Pichcenie "jedynie słusznej prawdy" na Wikipedii trwa!
Dyskusja:Franciszek (papież):
Z tego grona zacnego wybrano właśnie takiego, który ma najmniej za skórą, i przeszłość niezbyt ponurą? A na Wiki dyskutują, tu dodają, tu ujmują... chcą by było ślicznie, miło... politycznie. Coś od lat akceptowano, raptem na tym się poznano, rewidują, trzepią źródła, na gwałt ktoś tam robi szczudła, byle bagno minąć z sucha! To żenada! Rozpacz głucha!
czwartek, 20 października 2011
Piękna nasza Polska cała!
została rozstrzygnięta.
Kliknij aby przeczytać cały artykuł i zobaczyć piękne zdjęcia...
czwartek, 22 września 2011
Warto mieć w głowie i pod ręką
O polszczyźnie i poprawności językowej
Warto także przeczytać...
| Błędy ortograficzne | ||
| Przykład błędu | Forma prawidłowa | Komentarz | 
| żądzić, rządać,
  wąhać, wachać | rządzić, żądać,
  wąchać, wahać | Często mylona
  pisownia ze względu na występowanie podobnych słów o innej pisowni. | 
| pojedyńczy, pojedyńcza,
  pojedyńcze, pojedyńczo | pojedynczy,
  pojedyncza, pojedyncze, pojedynczo | Częste błędy ze
  względu na sposób wymowy, podobnie jak wyrazy zakończone na -zm (np.
  klasycyzm) w mowie zmiękczają się czasem na -źm ("klasycyźmie")[1][2]. | 
| zwycięscy | zwycięzcy | Zwycięscy to przymiotnik (np. w zastosowaniu "zwycięscy
  wojownicy pojmali w jasyr przegranych"), zwycięzcy to l.mn. od zwycięzca. | 
| grekokatolicki | greckokatolicki | Jako
  przymiotnik, zawsze piszemy "greckokatolicki" - a więc: Cerkiew greckokatolicka, liturgia
  greckokatolicka, ksiądz greckokatolicki, Kościół greckokatolicki, ale grekokatolik (rzeczownik oznaczający wiernego
  Kościoła greckokatolickiego)[3]. Niepoprawna
  forma  | 
| francuzki | Francuzki | Francuzki to rzeczownik (kobiety
  narodowości francuskiej), np. "znam dwie Francuzki" i piszemy go
  wielką literą. Przymiotnik francuskipiszemy
  małą literą, np. "francuski to trudny język". | 
| menager | menedżer,
  menadżer, ew. manager | Błąd wynikający
  z niepoprawnego zapożyczania angielskich wyrażeń[4]. | 
| książe | książę | Pomimo wymowy
  tych i podobnych wyrazów bez nosowości (z -e)
  – zawsze piszemy -ę (parę w znaczeniu kilka również piszemy z -ę). | 
| umię | umiem | Form pierwszej
  osoby nie używamy w artykułach, pojawia się ona jednak często w dyskusjach,
  stąd przydatne jest zwrócenie uwagi na ten błąd. | 
| koleji | kolei | Rzeczowniki
  rodzaju żeńskiego zakończone na -j bądź -ja, które występuje po
  samogłosce, mają w D., C. i Ms. zakończenie -i. | 
| pierszy | pierwszy | Błędy
  wynikające z niestarannej wymowy – "piersi" to liczba mnoga od
  "pierś". | 
| trzcionka | czcionka | Błąd wynikający
  z obawy przed posądzeniem o niestaranną wymowę. | 
| łabądź | łabędź | Błąd wynikający
  z oboczności głoski ą na ę przy tworzeniu liczby mnogiej, np. żołądź, żołędzie. | 
| remake'iem | remakiem | Chociaż pisze
  się "remake'u" i "Mike'a", to w narzędniku "k"
  ulega zmiękczeniu przez "i", przez co nie można ich rozdzielać
  apostrofem.[5] | 

 
 

