Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
środa, 13 marca 2013
Prawda dobrze podana rzuci na kolana?
Pichcenie "jedynie słusznej prawdy" na Wikipedii trwa!
Dyskusja:Franciszek (papież):
Z tego grona zacnego wybrano właśnie takiego, który ma najmniej za skórą, i przeszłość niezbyt ponurą? A na Wiki dyskutują, tu dodają, tu ujmują... chcą by było ślicznie, miło... politycznie. Coś od lat akceptowano, raptem na tym się poznano, rewidują, trzepią źródła, na gwałt ktoś tam robi szczudła, byle bagno minąć z sucha! To żenada! Rozpacz głucha!
czwartek, 20 października 2011
Piękna nasza Polska cała!
została rozstrzygnięta.
Kliknij aby przeczytać cały artykuł i zobaczyć piękne zdjęcia...
czwartek, 22 września 2011
Warto mieć w głowie i pod ręką
O polszczyźnie i poprawności językowej
Warto także przeczytać...
Błędy ortograficzne
|
||
Przykład błędu |
Forma prawidłowa |
Komentarz |
żądzić, rządać,
wąhać, wachać |
rządzić, żądać,
wąchać, wahać |
Często mylona
pisownia ze względu na występowanie podobnych słów o innej pisowni. |
pojedyńczy, pojedyńcza,
pojedyńcze, pojedyńczo |
pojedynczy,
pojedyncza, pojedyncze, pojedynczo |
Częste błędy ze
względu na sposób wymowy, podobnie jak wyrazy zakończone na -zm (np.
klasycyzm) w mowie zmiękczają się czasem na -źm ("klasycyźmie")[1][2]. |
zwycięscy |
zwycięzcy |
Zwycięscy to przymiotnik (np. w zastosowaniu "zwycięscy
wojownicy pojmali w jasyr przegranych"), zwycięzcy to l.mn. od zwycięzca. |
grekokatolicki |
greckokatolicki |
Jako
przymiotnik, zawsze piszemy "greckokatolicki" - a więc: Cerkiew greckokatolicka, liturgia
greckokatolicka, ksiądz greckokatolicki, Kościół greckokatolicki, ale grekokatolik (rzeczownik oznaczający wiernego
Kościoła greckokatolickiego)[3]. Niepoprawna
forma |
francuzki |
Francuzki |
Francuzki to rzeczownik (kobiety
narodowości francuskiej), np. "znam dwie Francuzki" i piszemy go
wielką literą. Przymiotnik francuskipiszemy
małą literą, np. "francuski to trudny język". |
menager |
menedżer,
menadżer, ew. manager |
Błąd wynikający
z niepoprawnego zapożyczania angielskich wyrażeń[4]. |
książe |
książę |
Pomimo wymowy
tych i podobnych wyrazów bez nosowości (z -e)
– zawsze piszemy -ę (parę w znaczeniu kilka również piszemy z -ę). |
umię |
umiem |
Form pierwszej
osoby nie używamy w artykułach, pojawia się ona jednak często w dyskusjach,
stąd przydatne jest zwrócenie uwagi na ten błąd. |
koleji |
kolei |
Rzeczowniki
rodzaju żeńskiego zakończone na -j bądź -ja, które występuje po
samogłosce, mają w D., C. i Ms. zakończenie -i. |
pierszy |
pierwszy |
Błędy
wynikające z niestarannej wymowy – "piersi" to liczba mnoga od
"pierś". |
trzcionka |
czcionka |
Błąd wynikający
z obawy przed posądzeniem o niestaranną wymowę. |
łabądź |
łabędź |
Błąd wynikający
z oboczności głoski ą na ę przy tworzeniu liczby mnogiej, np. żołądź, żołędzie. |
remake'iem |
remakiem |
Chociaż pisze
się "remake'u" i "Mike'a", to w narzędniku "k"
ulega zmiękczeniu przez "i", przez co nie można ich rozdzielać
apostrofem.[5] |