niedziela, 22 października 2006

Mój miły Romciu...

Mieć na imię Roman, to dosyć frustruje,
jeszcze się Go czepiają rozmaite **uje,
chce rozpalić żar w sercach kagankiem oświaty,
a tu tylko krytyka, połajanki, baty,
zewsząd same trudności, a miało być ślicznie,
jakby był obciążony, a tfu! genetycznie!
ma facet horyzonty, no, zgoda, zbyt ciasne,
ale są moherowe, tutejsze i własne!
i nic komu do tego, że ciut zacofane,
przyjdzie czas, że w Europie będą podziwiane.
ubrać gnoi w mundurki, na mszę zaprowadzić,
jak się który buntuje, peatz'a mu zasadzić,
inwigilować, podsłuch założyć w piórnikach,
pułapki na niedźwiedzia wmontować w nocnikach,
spowiedź ma elementem być odpytywania,
tylko książki "po linii" dawać do czytania,
zero własnych pomysłów, wszystko dla ich dobra,
uczyć, że pierwsza baba, powstała wprost z ziobra,
i dlatego małżonkom tak bokiem wychodzi,
tylko Ojciec Dyrektor wie, o co w tym chodzi,
ma takie wobec młodych Romcio wielki plany,
nie rozumiem, dlaczego jest wciąż wyśmiewany?


Komentarze:

niewiarek 99 | 22 października 2006,23:16:16

cala Prawda i tylko Prawda , jak w TVN. pozdrowienia dla autora .

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz