Spacerowałem sobie przez Niedziałkowskiego,
zamyślony, wtem lecę! Myślę co takiego?
Równowagę złapałem, w locie, kostka boli,
blisko Urząd, ktoś z władzy też się wyp.....li?
Tym chciałem ból ukoić, myśląc mimochodem:
- nic z tego, oni przecież jeżdżą samochodem!
Szedłem, człapiąc ostrożnie i marząc do woli,
patrzę Wąska i dziura! Auto się wpier..li!
Lecz dziurę ogrodzono, pewnie trwa narada?
W końcu ją załatają, z zemsty dupa blada!
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz