Kuchnia polska

 Polska sztuka kulinarna.

Gdy potrawa w smaku marna,
pomyśl, czego jej potrzeba?
- Oczywiście pajdy chleba!

Chleb wciąż "smaku" nie zagłusza?
To, do sztuczek innych zmusza.
Pomysł od pradziejów znany:
- Dodaj masła i śmietany!

Gdy się wciąż jeść tego nie da,
wnet się inną sztuczkę sprzeda:
- Kucharz, w swym rzemiośle hardy,
doda chrzanu i musztardy!

A, gdy posmak zły nie ginie,
dodaj Maggi - takiej w płynie!
Ta zagłuszy wszelkie smaki.
- Będą mlaskać nieboraki!

Polska sztuka kulinarna
nie zna,  co - potrawa marna!
                             

Wojna

Temat wojen, niektórych, dnia każdego męczy.
Wspominkami, fotkami, zarzuca i dręczy.
Tematem tym okrutnym ma zajętą głowę,
i do wojny sprowadzi wnet każdą rozmowę.

Przecież ludzka mentalność nigdy się nie zmienia,
słowo - WOJNA - poznają nowe pokolenia.
Nie pozwoli mu odejść gdzieś w niebyt pamięci,
taki, co wciąż wspomina i o wojnie smęci.

Zresztą, na zapomnienie tak nie ma sposobu,
wojny są dnia każdego gdzieś w zakątkach Globu.
Jedni mordują drugich, taki świat człowieczy!
Często w trosce o Pokój. Rzeczywistość skrzeczy.

Akceptuj siebie

 Я люблю себя любую (песня про психологов)

Была я у психолога и он сказал мне строго
- Себя любить обязана, ведь ты частица Бога.
 Придешь домой- стань к зеркалу и не смотри ужасно,
 А тихо так и медленно скажи: Я так прекрасна…
 И потом повторяй ежедневно…
 Я признаюсь напрямую, что люблю себя любую…
 И веселую, и злую, и в годах, и молодую.
 Я люблю себя всегда: в грустный час и в час ненастья,
 И куда б я ни пришла приношу с собой лишь счастье!

 Вот я стою у зеркала, и вижу: аномалия…
 Ах, Господи, ты Боже мой, ну что это за талия,
 Ну что это за личико с мешочками под глазками
 И слово неприличное слетает с губ так ласково..
 Но тут я вспоминаю про психолога….
 Я признаюсь напрямую, что люблю себя любую…
 И веселую, и злую, и в годах, и молодую.
 Я люблю себя всегда: в грустный час и в час ненастья,
 И куда б я ни пришла приношу с собой лишь счастье!

И вот теперь, как чудо, вдруг всё переменилось
 Как будто б ниоткуда другая жизнь явилась
 И щёлкаю, как семечки, я все ошибки прошлого,
 Ой мальчики, ах девочки, какая ж я хорошая!
 Будь здоров психолог!
 Я признаюсь напрямую, что люблю себя любую…
 И веселую, и злую, и в годах, и молодую.
 Я люблю себя всегда: в грустный час и в час ненастья,
 И куда б я ни пришла приношу с собой лишь счастье!

 Музыка и слова: Ольга Мамонтова

Przekład własny na język polski:

Kocham siebie w jaką jestem (piosenka o psychologach) 

Byłam u psychologa i powiedział mi surowo:
- Musisz kochać siebie, bo jesteś cząstką Boga.
Wróciwszy do domu - stań do lustra i nie wyszukuj brzydoty,
A cicho i powoli powiedz: - Jestem taka piękna…
A potem powtarzaj to codziennie…
Przyznaję wprost, że kocham siebie jaką jestem...
I wesołą, i złą, i starą, i młodą.
Zawsze kocham siebie: w smutnych chwilach i w złą pogodę,
I dokądkolwiek idę, przynoszę ze sobą tylko szczęście!

Stoję więc przed lustrem i widzę: anomalia...
O Panie, Boże mój, co to za talia,
Co to za twarz z workami pod oczami?
A nieprzyzwoite słowo pada z ust tak czule...
Ale potem myślę sobie o psychologu...
Przyznaję wprost, że kocham siebie jaką jestem...
I wesołą, i złą, i starą, i młodą.
Zawsze kocham siebie: w smutnych chwilach i w złą pogodę,
I dokądkolwiek idę, przynoszę ze sobą tylko szczęście!

A teraz, jak cud, nagle wszystko się zmieniło
Jakby znikąd pojawiło się inne życie
Pstrykam precz jak pestki, wszystkie błędy przeszłości,
Och, chłopcy, ach dziewczyny, jaka jestem dobra!
Bądź zdrów psychologu!
Przyznaję wprost, że kocham siebie jaką jestem...
I wesołą, i złą, i starą, i młodą.
Zawsze kocham siebie: w smutnych chwilach i w złą pogodę,
I dokądkolwiek idę, przynoszę ze sobą tylko szczęście!

Muzyka i słowa: Olga Mamontova

@romaschka_irina

♬ оригинальный звук - Ромашка Ирина гитара 🌼

Pretensje

 Na żale i pretensje gwałconej niebodze: 

 - Po cóż wciąż tam powracasz, gdzie cię krzywdzą srodze?

A trumna taka mała

 Człowiek w ostateczności, przechodząc już Ku Wieczności, może się w końcu przekona, że marnością jedynie jest splendor, mamona. Całe życie gromadzi, tu dyplom, tam inna chwała, a trumna taka mała...

Źródło multimediów ===> kliknij

Pierogi

 Chcąc dogodzić mężowi,
Nie tak... kulinarnie,
młoda żona się głowi,
a gotuje marnie,
jak przygotować przysmak tak mężowi drogi?
Odważyła się wreszcie!
I lepi pierogi.
Głodny mąż wraca z pracy,
do stołu zasiada,
pieroga kęs spróbował.
Żona czeka blada,
na pochwały, co zaraz od męża dostanie.
- Tego świństwa nie kupuj już nigdy, kochanie!

Niekochana

Przy obiedzie raz córka ojca zapytała:
- Tato, jak to jest, chętnie bym się dowiedziała,
to pytanie mnie dręczy od samego rana,
 jak się czuje kobieta, gdy nie jest kochana?

- Matki spytaj. Rzekł ojciec, żując kęs kotleta.
- To bardzo doświadczona w tym względzie kobieta.
Usidlić i na męża złowić kandydata?
To każda z was potrafi od początku świata!
I nie ma, co do tego cienia wątpliwości.
Jednego nie umiecie - zmusić do miłości!

Przemilczana historia Żydów, którzy w 1945 r. mścili się na Niemcach

Tytuł: Oko za oko
Autor: John Sack
Tłumaczył: Roman Palewicz

Z przedmowy książki:

Holocaust miał miejsce.
Niemcy zabijali Żydów, lecz zdarzyła się także druga okropność, ukryta przez tych, którzy jej dokonali: kiedy to Żydzi zabijali Niemców.
Bóg wie, że mieli do tego powody, ale ja dowiedziałem się, że w roku 1945 zgładzili oni ogromną liczbę Niemców - nie nazistów, nie żołnierzy Hitlera, tylko niemieckich cywilów - mężczyzn, kobiety, dzieci, niemowlęta, których jedyną zbrodnią było to, że byli Niemcami.

Na skutek gniewu Żydów, jak by on nie był zrozumiały, Niemcy utracili więcej cywilów niż w Dreźnie, więcej, lub tyle samo co Japończycy w Hiroszimie, Amerykanie w Pearl Harbour, Brytyjczycy w Bitwie o Anglię, czy wreszcie sami Żydzi we wszystkich pogromach w Polsce - tego właśnie się dowiedziałem, i byłem porażony tą wiedzą.

To nie był Holocaust, ani moralny ekwiwalent Holocaustu.

Od tłumacza:

Usiłowałem dotrzeć do oryginalnych wersji i zamieścić je w niniejszym przekładzie.
W tych kilku przypadkach, kiedy mi się to nie udało, musiałem niestety dokonywać retłumaczenia z angielskiego przekładu.

W trakcie pracy nad książką otrzymałem od Johna Sacka list z kilkoma poprawkami i uzupełnieniami, dostrzegłem też parę drobnych nieścisłości, które (po uzgodnieniu z autorem) skorygowałem, toteż polska wersja książki różni się nieznacznie od pierwszego wydania amerykańskiego.

John Sack zapewnia, że wszystkie poprawki i uzupełnienia zostaną uwzględnione w kolejnych wydaniach anglojęzycznych.

Mądrości na temat małżeństwa lub (i) miłości

 

• Sekretem stabilnego małżeństwa jest „obniżenie oczekiwań”.
• Drugiej osoby nie można ot, tak zmienić. Tresura zapewnia pozorne zmiany, ale tylko samemu można usiłować się zmienić na lepsze. Często jest to daremny trud.
• Kluczem do zrozumienia innych, jest praca nad poznawaniem siebie.
• Nie można naprawić ludzi, a jednak wiele kobiet ma taką skłonność wobec napotykanych mężczyzn.
• Przyjrzyj się przed ślubem, jak traktuje kelnerów i jak daje napiwki. Jeśli ciągle szuka błędów w małych rzeczach, jeśli skąpi napiwków… to jest szansa, że ​​zawsze będzie szukał błędów w domu i będzie skąpił nie tylko pieniędzy, ale także współczucia i cierpliwości.
• Drobne irytacje stają się spotęgowane po ślubie.
• Partner, który nie chrapie i regularnie śpi spokojnie, nie istnieje.
• Staraj się, aby twoje oczekiwania były realistyczne i nigdy, przenigdy nie porównuj jej z inną. Czy to będzie koleżanka z pracy, mama, siostra, szwagierka. Jest swoją własną osobą, kimś, kogo kochasz całym sercem. Porównywanie jej do kogoś innego byłoby paskudną rzeczą, ponieważ ona nie konkuruje o twoje uczucia; ona już to ma.
• Jeżeli się złościsz na współmałżonka, powiedz mu, dlaczego, ponieważ bardzo niewielu ludzi robi wszystko, co w ich mocy, aby kogoś rozgniewać bez powodu. Jeśli ma irytujące nawyki, postaraj się je zaakceptować, gdy się nie zmienią, ponieważ bez względu na wszystko jest mało prawdopodobne, aby były warte zepsucia małżeństwa. Czasami można być razem za dużo, prywatna przestrzeń się przydaje, aby od siebie odpocząć. Miłość nie polega na ciągłym jej wyznawaniu, ale na wzajemnej tolerancji, zaufaniu, umiejętności wysłuchania i wspomaganiu się.
• Słuchanie tego, czego partner nie mówi, jest trudne, ale nie niemożliwe.
• Niektórzy ludzie wydają się być zakochani w byciu zakochanym, a kiedy druga osoba odwzajemnia się, natychmiast chcą iść dalej.
• Jeśli cię nie chce, to znaczy, że nie jest dla ciebie wystarczająco dobry.
• Powód odejścia kobiety może być  podświadomy - tak naprawdę nie „wiedzą” dlaczego chcą rozwodu. A czasem, lepiej nie pytać. Musimy być ostrożni, zanim założymy, że nasza wersja wydarzeń jest jedynym sposobem postrzegania rzeczy. Wszyscy łatwiej znajdujemy błędy w innych niż w sobie.
• Pierwsze małżeństwo często ma miejsce, gdy jest się zbyt młodym, by naprawdę wiedzieć, czego się chce. Drugie małżeństwo, wiele lat później, to przypadek triumfu nadziei nad doświadczeniem. Świadomość tego przychodzi stosunkowo późno w życiu.
• Czasem małżeństwo jest bardziej zgodne z trzecim prawem Newtona: każdemu działaniu towarzyszy równa i przeciwna reakcja.
• Ale naprawdę liczy się tylko jedno prawo: żona ma zawsze rację.
• Przez wieki kobiety opierały swoje szczęście na szczęściu otaczających je ludzi do tego stopnia, że ​​nie wiedzą już, co je uszczęśliwia.
• Stare chińskie przysłowie mówi: Nigdy nie zakochuj się po uszy, dopóki nie skonsultujesz się ze swoim prawnikiem, księgowym i astrologiem, w tej kolejności.

Głupi jak gęś?

 Na wiosce obok siebie mieszkali sąsiedzi. 

Ten pierwszy biedę klepie, z żywiołą się biedzi. 

Uczciwy. Żaden krętacz. I podatki płaci.

A sąsiad wciąż handlując, mocno się bogaci:

- Najlepiej idą gęsi. Sprzedaję tuziny!

I dostrzegłszy zdziwiony grymas jego miny,

dodaje:

- O klientów trudno dziś, niestety,

więc dałem ogłoszenie do naszej gazety.

Wróciwszy doświadczony radą w tej rozmowie,

usiadł, chwilę pomyślał drapiąc się po głowie,

i też dał ogłoszenie w lokalnej gazecie:

- Gęsi tłuste i smaczne, lepszych nie znajdziecie,

sprzedam, a mam ich stadko nawet całkiem liczne.

Gąski z własnej hodowli, wprost ekologiczne!

Już liczył przyszłe zyski, brzęczała gotówka...

Wtem rano... Pierwszy klient? 

To była Skarbówka!

Policzyli, sprawdzili, podatkiem objęli.

I został na minusie, zyski diabli wzięli!

A sąsiad wnet się śmieje, prawie do rozpuku:

- Wykształcony, a gamoń! Bezmyślny nieuku!

Przyznać się do hodowli? W głowie się nie mieści!

Też dałem ogłoszenie, lecz o takiej treści:

- Dla znalazcy stu złotych, które dziś zgubiłem,

tłustą gąskę w nagrodę oto przeznaczyłem!

A, że naród nad wyraz widocznie uczciwy,
za każdą stówkę - gąska. 
Dla mnie - zysk prawdziwy!

Rozwiązanie

Krąży żart o tym, jak ogłosili na spotkaniu z emerytami, że jutro powieszą co dziesiątą osobę, gdzie po oklaskach padało jedyne pytanie - przynieś własną linę, czy rząd zapewni?

 

Za dużo emerytów siedzi na budżecie,

- Musimy coś z tym zrobić.

- A co?

- Sami wiecie...

Blokują nam przychodnie, sklepy i szpitale.

Wciąż łażą, narzekają, nieszczęśliwi stale.

Tęsknią za Peerelem, za czasem młodości,

narzekają na młodzież, można dostać mdłości!

Ile mieszkań się zwolni, ucieszą się młodzi,

gdyby co dziesiątego - do Charona łodzi.

Młody na propagandę jest podatny taki,

uwierzy w eko-brednie, będzie jadł robaki.

Stary wróbel na plewy już się nie nabierze,

i emeryt uśmiechnie się tylko nieszczerze,

nie wierząc w ekologów obłudne gadanie,

jajecznicę na boczku zrobi na śniadanie.

zachwycając się smakiem i mamrocząc stale:

- A niech sobie idioci jedzą te robale!

Tu premier do ministrów, nabrawszy oddechu:

 - Musimy coś z tym zrobić, ale bez pośpiechu.

 Trzeba tak to ogłosić, by się sami pchali,

 jak w sklepach, bez kolejki obsługi żądali.

 

 Rząd ogłosił niebawem:

 - Drodzy emeryci!

 Ta wiadomość zapewne każdego zachwyci,

 można się zapisywać! Rządowa Loteria! 

- Tylko dla emerytów! 

 Wybuchła breweria!

 - Byłem pierwszy! 

- Ja dłużej na emeryturze!

Tumult, zgiełk roszczeniowy w emeryckim chórze. 

  Tu minister finansów:

  - Małe sprostowanie, spróbujemy wam pomóc,

  panowie i panie.

  Rząd znalazł rozwiązanie, wszyscy się ucieszą,

  co dziesiątą osobę z loterii powieszą.

  W ten sposób wasze szanse na wygraną wzrosną!

 

  Uzupełnił z uśmiechem wręcz radosnej miny:

  - Nie musicie zabierać z domu własnej liny.

Władza wszystko zapewni, bo już podpisuje

kontrakt na szubienice, lin też nie brakuje.

Prawie głuchy staruszek zaklaskał nieśmiało.

Wzbudził burzę oklasków, wiwatów niemało.

- Jaki nasz rząd wspaniały, zadbał o szczegóły.

- I na nasze problemy jest nad wyraz czuły.

- Tu loteria, tam jakieś dopłaty, dotacje!

- Na stojąco należą się władzom owacje!

Sztuczna Inteligencja?

 Problem ze sztuczną inteligencją nie polega na tym, że jest zbyt inteligentna, ale na tym, że głupotą doścignęła ludzi i niestety jest to trudniejsze do zauważenia, niż w rozmowie z ludzkim idiotą.

Inteligentne paznokcie

 

Westchnął, patrząc na śliczną, lecz głupią dziewczynę:

- Gdybyś miała rozumu chociaż odrobinę...

Odrzekło mu głupiutkie, dziewczątko ponętne:

- Przecież moje paznokcie są... inteligentne!

Z internetowych komentarzy o AI

 Maszyna AI już pokonała człowieka w biegu i zaczęła grać na nieznanym mu poziomie; potrafi pokonać osobę w zespołowych grach strategicznych; umie blefować, ma poczucie humoru, potrafiła wypracować własny język do komunikowania się z własnym gatunkiem na zasadzie niezrozumiałej dla człowieka; pisze muzykę, wiersze, opowiadania, scenariusze seriali opartych na życzeniach ludzi. 

Inżynierowie i naukowcy, którzy pracują w czołówce w tej dziedzinie, coraz częściej mówią, że nie rozumieją już, jak działa ich potomstwo…

Okazuje się, że człowiek tworzy to, czym sam nie może się stać?

Spełnia niemożliwe dla ludzi, a wykonalne dla maszyn?

Tutaj zasadzka polega na tym, że słowo „myśleć” ma nieco szersze znaczenie, 71 lat temu wszystko wyglądało dla Turinga zupełnie inaczej. Oprócz słowa „myśleć” istnieje jeszcze jedno słowo „znaczenie”. Dzisiaj maszyny nie myślą, tylko wybierają odpowiednie odpowiedzi z gotowych odpowiedzi, a myśliciel, np. inżynier, wymyśla coś, co nie istnieje! Chociaż tak jest, inżynierów uczy się w taki sam sposób, jak roboty: weź przedmiot i przypisz mu właściwości innego obiektu. Ogólnie długa historia, ale mam nadzieję, że sens moich słów jest jasny.

Nie boję się maszyny, która przejdzie test Turinga. 

Boję się maszyny, która celowo go nie zda.

Zagrożenie AI

 Największym zagrożeniem przy przejściu na biurokrację zarządzaną przez AI, będzie jej beznamiętność i bezuczuciowość, większa od najpodlejszej ludzkiej biurwy.

Wierz tu ludziom

 Ten satyryczny wierszyk (nieznanego autora?) jest znany wśród rosyjskojęzycznej społeczności:

Вот и верь после этого людям!

Я ему отдалась при луне,

А он взял мои девичьи груди...

И узлом завязал на спине!

To mój swobodny przekład na język polski:

Wierz tu ludziom po takiej udręce!

Przy księżycu się jemu oddałam,

Wziął za plecy moje piersi dziewczęce,

i zawiązał je w supeł - płakałam.

Pewność siebie

 Studiował trzy kierunki, jest też poliglotą? Phi! A ja bez nauki zostałem idiotą! 

Tam, gdzie umysł najtęższy poddał się bezradnie, wykonuję to, na co on nigdy nie wpadnie! 

Co z tego, że nie działa i sensu w tym brak? Ale ja dałem radę, choć studiów mi brak!

Sztuka poprawnego zapytania

 Zadawanie pytań wydaje się być łatwiejsze od odpowiedzi na nie. 

A jednak jest coś takiego jak sztuka formułowania poprawnych zapytań.

Zegarek

 Miał na ręku zegarek, rzec by - czasu wzorzec,

Który sekund odmierzył już niejeden korzec.

Nie późnił się, nie spieszył, był wręcz niezawodny.

Cóż z tego? Z lat upływem stał się ciut niemodny.

Dawniej zegar chwalono, lecz minęły lata,

dziś zegarek się zmienia pod kolor krawata.

Tarcza jak z maszynowni, wprost z podwodnej łodzi.

Zlicza kroki, sen, tętno... Takie noszą młodzi!

Mają "funkcje", "bajery", wyglądają ładnie.

Brak dostępu do prądu? Bateryjka padnie.

Dla mody świecidełko na rękę założysz?

Elektrośmieci bezmiar jedynie pomnożysz.

Dawniej "zegar po dziadku" służył pokolenia.

Dzisiaj ledwie po roku jest do wyrzucenia.

Młodym już nie potrzeba, choć to smutek budzi,

Ani dawnych zegarków, ani starych ludzi.

Z Internetu

 Jeśli dana osoba nie ma depresji, możliwe są 2 opcje:

1. Osoba nie do końca rozumie, jak działa ten świat i na jakich podstawowych prawach działa. Zasadniczo żyje w iluzorycznej matrycy, w której różowe kucyki kupują magiczną tęczę.

2. Jeśli człowiek wszystko rozumie i nawet po uświadomieniu sobie całej istoty świata nadal ma dobry humor, to jest po prostu zadowolonym idiotą.