Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
wtorek, 20 sierpnia 2013
Nadgorliwcy są wśród n(m)as
I z donosem taki lata na sąsiada, firmę, brata, tu coś zmyśli, tam przesadzi, taki ma charakter gadzi.
Za czas "socjalizmu" zbieramy owoce, zakazane strzelby, wiatrówki i proce, by naród bezbronny móc pacyfikować, mocno brać za mordę, straszyć, szykanować.
I tylko mafijny śmieje się bandyta, o prawo do broni nawet nie zapyta.
Znajomy dzwoni rozżalony:
- czuję się taki zlekceważony...
Podałem adres! Jak na dłoni!
Jednak nie chcieli mojej Broni!
A ona taka wybuchowa!
Seriami siecze, aż puchnie głowa!
Jak już się w wrzasku rozochoci,
i od kłapania jęzorem spoci,
to żaden anty..., nawet z granatem,
nie ma szans podejść, tak śmierdzi latem!
A, za to zimą, przez jej barchany
pocisk nie przejdzie, choć sterowany!
Przywykłem, żyjąc z babą, po trochu,
ale się czuję jak na beczce prochu!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Oj, dobre to, dobre!!
OdpowiedzUsuń