Uważam, że wysłuchanie innych poglądów na światowe tematy, nie zaszkodzi.
Pobierz plik audio wiadomości na swój komputer.
Strona Głos Rosji jest dostępna pod adresem http://polish.ruvr.ru.
Możesz tam przeczytać m.in. o tym, że Twórczość Zygmunta Krasińskiego jest w Rosji dobrze znana.
Jego nazwisko należy do grona największych poetów polskich okresu romantyzmu – obok Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Napoleon Stanisław Adam Ludwik Zygmunt Krasiński urodził się 19 lutego 1812 roku.
W Rosji nazwisko i twórczość jednego z najwybitniejszych przedstawicieli romantyzmu polskiego jest znane dość dobrze. Studenci humanistycznych uczelni wyższych badają jego drogę życiową i dorobek twórczy. Rozprawę na temat Krasińskiego napisał w swoim czasie znany polonista rosyjski Borys Stachiejew. Twórczość Krasińskiego jest szeroko prezentowana w zbiorach największej w Rosji Biblioteki Literatury Obcej w Moskwie _ są tam jego dzieła wszystkie na nawet białe kruki wydane w XIX wieku. Przy tym, chodzi nie tylko o jego prozę czy poezję, lecz również o artykuły krytyczne, listy, będące bezcenną kroniką epoki, sporządzoną przez poetę - myśliciela. Jest tam także dostępne mnóstwo rozpraw historyków literatury na temat dorobku Zygmunta Krasińskiego. świetną możliwość zapoznania się z dziełami romantyka polskiego w językach polskim i rosyjskim stwarza obecnie Internet.
Jak Państwo wiedzą – po prostu przypominamy to raz jeszcze - życie i twórczość poety zbiegły się w czasie z latami ruchu narodowo-wyzwoleńczego w Polsce. Niewątpliwie, w tamtych latach dla czytelników rosyjskich ciekawe było jego podejście do tamtych wydarzeń. Krasiński uważał za tragedię dla Polaków sam fakt powstania listopadowego.
W 1835 roku opublikowany został dramat fantastyczny Krasińskiego „Nie-Boska Komedia”. Wywołał on szerokie echa wśród publiczności, czytającej w języku polskim.
W końcu XIX wieku wiersze i proza Krasińskiego zaczęły ukazywać się w przekładach rosyjskich. W 1902 roku „Nie-Boska Komedia” ukazała się drukiem w przekładzie Aleksieja Kursińskiego, a w 1904 roku – Władimira Umańskiego. Czytelnicy mieli do wyboru dwie wersje tekstu oryginalnego.
Drugi dramat – "Irydion” – w którym autor raz jeszcze potwierdził swoją opinię o tym, że zawrócenie historii wstecz jest niemożliwe, zwrócił na siebie uwagę znanego rosyjskiego poety i tłumacza Władysława Chodasiewicza. W 1906 roku ta książka ukazała się w języku rosyjskim. Chodasiewicz wysoko cenił Krasińskiego, o czym napisał w kilku artykułach na jego temat. Są one dostępne zarówno w Zbiorze Dzieł Władysława Chodasiewicza, jak też w poszczególnych wydaniach.
Za jednego z wielkich romantyków polskich uważa Krasińskiego także nasz współczesny – poeta i tłumacz poezji polskiej Aleksander Rewicz. Miejmy nadzieję, że dzieła Zygmunta Krasińskiego znów będą ukazywać się w języku rosyjskim w przekładach młodych przedstawicieli tego rzemiosła literackiego.
Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz