A ty się życiem ciesz!

Dedykuję pewnemu zacnemu bloggerowi, który na moment utracił wiarę w sens dalszego pisania bloga.


Czasem lepi się menda kąśliwa,
jak to gówno podeszwy, jak klej,
to w naturze ma menda parszywa,
wiedząc o tym, ty z mendy się śmiej!

Marny pokurcz, zawistny i nudny,
co paznokcie kosmatych nóg chrupie,
Troll ohydny, od uprzedzeń brudny,
a ty życiem się ciesz, miej go w dupie!

Sam we własnym niech się kisi sosie,
Niech się swoją nienawiścią dławi,
wiedząc, że go mądrzy mają w nosie,
niech ośmiesza się nadal i bawi.

Niech oczerniać próbuje, idiota,
wiarygodny jak "dupa" na płocie,
ten tropiciel psich kup, kałuż, błota,
mądry pozna się w mig na idiocie!

Pozostałość po dawnym ustroju,
ta mentalność kapusia - lebiegi,
lubi taplać się jak świnia w gnoju,
z aparatem chodzić na przeszpiegi.

I to nawet nie jest jego wina,
bo i takich czasem ziemia nosi,
tolerować trzeba skurczysyna,
a na zmiany tu się nie zanosi.

Taka menda swoją grą podstępną,
niejednego rozpaczą zadlawi,
a Pan szansę da mendzie, następną,
wierząc, że się ta menda poprawi.

Taka świnia nie zmienia natury,
będzie ryła w każdej gnoju kupie,
taki mendy charakter ponury,
a ty życiem się ciesz, miej to w dupie!