poniedziałek, 4 marca 2013

Kryzys przyzwoitości w Polsce?



Zmarłą osobę te lichwiarskie kombinacje cenowe oczywiście już nie interesują:



Lp.
Nazwa towaru lub usługi
ilość
JM
Cena brutto
Wartość netto
VAT %
VAT
Wartość brutto
1
Trumna Okrągła dębowa
1
szt
1490.00
1379,63
8%
110,37
1 490,00
2
Krzyż
1
szt
165,00
152,78
8%
12,22
165,00
3
Tabliczka
1
szt
96,00
88.89
8%
7.11
96,00
4
Przewóz
1
kurs
370,00
342,59
8%
27.41
370,00
5
Dostarczenie trumny
1
usł.
49,00
45,37
8%
3,63
49,00
6
Mycie  kosmetyka
1
usł.
125,00
115,74
8%
i
9,26
125,00
7
Ubieranie
1
usł.
235,00
217,59
8%
17,41
235.00
8
Ułożenie ciała w trumnie
1
usł.
79,00
73,15
8%
5,85
79,00
9
Karawan
1
usł.
450,00
416,67
8%
33,33
450.00
10
Oosługa pogrzebu
1
usł.
480,00
444.44
8%
35,56
480. 00
11
Koszty ogólnozakładowe
1
usł.
390,00
361.11
8%
28,89
390,00
12
Wykopanie grobu pojedynczego
1
usł.
390.00
361,11
8%
28.89
390,00
13
Zakopanie grobu pojedynczego
1
usł.
190,00
175.93
8%
14.07
190,00
14
Zabezpiecznie grobów folią
1
usł.
65,00
60,19
8%
4,81
65,00
15
Likwidacja nagrobka
1
usł.
400,00
370.37
8%
29,63
400,00
16
Akcesoria pogrzebowe
1
usł.
150,00
138,89
8%
11,11
150,00
17
Opłata za wjazd na cmentarz
1
usł.
25,00
23.15
8%
1,85
25,00
Razem
4767,59

381,41
5149,00
4767,59

381,41
5149,00


Słownie: pięć tysięcy sto czterdzieści dziewięć zł i 00/100
UWAGA: stawka VAT zastosowana dla PKWiU: 96.03

Co dostajemy gratis? Na przykład to (po ponad 5 tygodniach od pogrzebu!):

To zaiście olimpijski wyczyn przewlec rozbite szczątki po nagrobku prababci, pradziadka i babci o kilka grobów dalej, wprost pod tablicę zabraniającą składowania śmieci! Wizyta u olimpijskiego przedsiębiorcy pogrzebowego nie zaskutkowała słowem przepraszam, ani propozycją finansowej rekompensaty za nienależnie pobrane pieniądze za niewykonaną należycie usługę. To tzw. normalna postawa, prawda?  Dopóki nie zapłacisz, jesteś dla nich strona, a później? Jakbyś wypadł sroce spod ogona.


piątek, 1 marca 2013

Bez złotówki spacer w mieście? Może skończyć się w areszcie.

Jak cię nagle coś przypili, nie chcąc czekać ani chwili, musisz już! Bieg do szaletu...! A tam? Scenka z kabaretu!
- Ma złotówkę? Niech zapłaci! Nie ma? To niech sra do gaci!
- Proszę..dłużej nie wytrzymam...
- Ma złotówkę?
- Rety! Nimam!
- To niech idzie srać gdzieś w bramie! Tu za darmo nie ma! Chamie!
- Oddam później! Ja zapłacę! Z każdą chwilą siły tracę!
- Niech mi głowy nie zawraca! Gołodupiec! Tu jest praca!
- A na zeszyt pani może?
- Srać na zeszyt? Zgłupiał? Boże! Przecie to nie sprzedaż chleba!
- Puff! Mój Boże! Już nie trzeba!

Po policję baba dzwoni, że wlazł taki z gównem w dłoni, jeszcze się awanturuje, piątej klepki mu brakuje, obłęd w oczach ma idiota, więc niech mu popędzą kota! A policja w mig się zjawia, jeden zaraz puścił pawia, bo smród nie do wytrzymania! Drugi pałą zdzielił drania! Taki smrodziarz przy niedzieli? Trzeba zamknąć typa w celi! Jak orzekli, tak zrobili! Radni będą się cieszyli!




czwartek, 28 lutego 2013

Poszedłem sobie na zakupy

Poszedłem sobie na zakupy, 
szedłem ostrożnie 
(przez psie kupy), 
widzę już napis ogromny NETTO, 
wchodzę, 
w nim okoliczne getto. 
Getto żulików, 
co piwo wwala do koszyków. 
Chrapliwym głosem ktoś do mnie sapie: 
- To mocne piwo! 
- I tanie jakie! 
- Nawet nalewka tak nie zmuli. 
- No, i mniej kasy się wybuli.
Doświadczonego wysłuchałem 
i w swoją stronę się udałem. 
Od smrodku już odetchnąć chciałem. 
Kupiłem chleb, 
nie, nie krojony, 
znów opieprz dostałbym od żony.
W polewie ziemne też orzechy, 
a później wziąłem dwa oddechy, 
i do kolejki, co do kasy 
robi wężowe wygibasy. 
Tymczasem grzebię po portfelu, 
lecz nie znajdując groszy wielu, 
myślę - a zrobię jak bogaci, 
krzyknę kasjerce:
- Tu się kartą płaci! 
A gdy do kasy już dobrnąlem, 
od smrodku prawie nie usnąlem, 
mając za sobą z piwskiem "żura", 
chciałem zakrzyknąć: 
- Zwycięstwo! Hura! 
Pani za kasą śliczna, młoda, 
marna kariera, myślę: 
- Szkoda. 
Lecz rzeczywistość wokół skrzeczy, 
premier nas miską ryżu leczy, 
więc durne myśli odegnałem, 
kartę bankową już trzymałem. 
Spojrzało na mnie dziewczę nadobne 
(widziała gdy liczyłem drobne?), 
coś figlarnego, 
na kształt uśmiechu tajemniczego, 
i zapytała słodko, powoli: 
- A może pan zbliżenie woli?

Piękni ludzie odchodzą

Оскар Фельцман. Легкая мелодия жизни.







В московском Доме композиторов состоялась церемония прощания с Оскаром Фельцманом. Он скончался 3 февраля, не дожив до своего 92-летия две недели. Проводить маэстро пришли близкие люди и поклонники.


Оскар Борисович Фельцман родился 18 февраля 1921 года в Одессе в семье известного хирурга, одного из лучших ортопедов города Бориса Осиповича Фельцмана, который профессионально играл на фортепиано, получив в молодости хорошее музыкальное образование. Мать - Циля Абрамовна Фельцман.
 
С самого раннего детства музыка увлекла будущего композитора, не пропускавшего с родителями ни один из концертов выступавших и гастролировавших в Одессе музыкантов, среди которых было немало вокалистов, пианистов, скрипачей, виолончелистов, имевших мировую славу.
 
В 5 лет Оскар начал заниматься игрой на скрипке с известным педагогом Столярским, но уже после двух недель занятий интуитивно почувствовал необходимость совершенствования музыкального мастерства в игре на фортепиано, совершенство которой максимально соответствовало зарождающемуся композиторскому дару. Игре на рояле он учился у выдающегося профессора - Берты Михайловны Рейнбальд, у которой занимались Эмиль Гилельс, Татьяна Гольдфарб и другие превосходные пианисты.
 
Уже через год родилась и первая фортепианная пьеса Оскара Фельцмана - "Осень". Способность сочинять уже в 6 лет опиралась на успехи в фортепьянной игре и владении музыкальной грамотой, умением писать клавиры.
 
В 1939 году О.Фельцман окончил знаменитую школу имени П.С.Столярского с занесением на Золотую доску почета и поступил на композиторский факультет Московской консерватории в класс В.Я.Шебалина. На вступительном экзамене была отлично принята его "Сонатина" для фортепиано. Успехи в учёбе были отмечены Сталинской стипендией. Продолжилось и сочинение музыки, большой успех снискала виолончельная соната, впервые исполненная в Малом зале консерватории выдающимся музыкантом профессором Козолуповым (виолончель) и самим автором (рояль).
 
С началом войны Фельцман был эвакуирован в Новосибирск, где в свои 20 лет стал ответственным секретарём Сибирского Союза композиторов. В заседаниях Союза участвовали выдающиеся композиторы Георгий Свиридов и Владимир Щербачев. В члены Союза композиторов СССР принимали Кирилла Молчанова. Там же были Мравинский, Соллертинский, оркестр Ленинградской филармонии, джаз Утесова. В Новосибирске Фельцман писал музыку для филармонии, Ленинградского Александринского театра, Еврейского театра Белоруссии. Была и творческая командировка в Сталинск, где находился тогда Московский театр оперетты, для которого молодой композитор написал оперетту по пьесе В.Катаева "Синий платочек", к сожалению, как часто тогда бывало, пьеса была необоснованно разгромлена в газете "Правда" и музыка Фельцмана не встретилась с широкой публикой. Однако знакомство с Московским театром оперетты сыграло важную роль в творческом поиске композитора и существенно повлияло на трудный выбор в пользу "легкого жанра".
 
В 1941 году в Новосибирске Оскар Фельцман женился на студентке дирижерско-хорового факультета Московской консерватории Евгении Петровне Кайдановской, сибирячке. В Москву они с женой вернулись в 1945 году. Временно поселились у родственников в Кривоарбатском переулке. По возвращению в Москву продолжилось сочинение серьезной музыки, состоялось вступление в Союз композиторов, но не была забыта и оперетта на сценах театров страны появились его музыкальные комедии Фельцмана, среди которых наибольший успех выпал на оперетту "Чужая ночь".
 
В 1948 году в Московском театре оперетты состоялась премьера музыкальной комедии "Воздушный замок". В 1952 году состоялись ещё две премьеры - в Театре оперетты - "Суворочка" и в Театре Станиславского и Немировича-Данченко - "Шумит Средиземное море". Кроме оперетт Фельцман начал писать музыку к цирковым номерам, эстрадным представлениям, постановкам для детей Натальи Сац.
 
В 1952 году Оскар Фельцман в лучших традициях классической музыки сочинил Концерт для скрипки с оркестром в трех частях. Тогда же последовало обращение к песням, первой из которых стала "Теплоход" на стихи В.Драгунского и Л.Давыдович. Исполнил её знаменитый Леонид Утёсов.
 
Песни Фельцмана быстро нашли своих благодарных исполнителей и восторженных слушателей. Большую популярность обрели "Ландыши", написанные на стихи Ольги Фадеевой и впервые исполненной Геленой Великановой. Песню напевала вся страна, именно это и не устроило партийных функционеров, которые под надуманными причинами "нарушения норм социалистической чистоты и мудрости" учинили подлинный разгром композитору в центральной прессе и других СМИ. Гонения длились 23 года, а люди продолжали любить и петь эту песню, любят и поют её до сих пор и не только на её родине, но и во многих странах мира.
 
Глубокий и разнообразный песенный талант Оскара Борисовича позволил ему пережить несправедливость. Его творчество не могло быть невостребованным и признание в нём лидера отечественной культуры состоялось и среди простых людей, и в руководящих кругах страны. Так, на городской партконференции с восторгом была принята песня "Комсомольцы двадцатого года". В период первых успехов страны в освоении космоса появилась песня "Я верю, друзья" ставшая любимой песней не только космонавтов, но и всей страны. Композитор подружился с нашими первыми космонавтами - Юрием Гагариным, Андрианом Николаевым, Павлом Поповичем.
 
В 1967 году на радио организовали передачу "С добрым утром!". Фельцман написал для неё песню-заставку, которая каждое воскресенье возвещала, что "воскресенье - день веселья". В дальнейшем многие замечательные песни композитора впервые звучали в этой передаче.
 
В своём песенном творчестве Оскар Фельцман сотрудничает с самыми лучшими поэтами страны, среди которых Р.Рождественский, Р.Гамзатов, Л.Ошанин, А.Вознесенский, М.Матусовский, Е.Долматовский, М.Лисянский, В.Харитонов, И.Шаферан, М.Танич, И.Кохановский, В.Орлов, М.Рябинин, Н.Олев и др.
 
Песни Фельцмана украсили репертуар Л.Утёсова, М.Бернеса, В.Трошина, И.Кобзона, М.Магомаева, Э.Пьехи, Э.Хиля, В.Толкуновой, Ю.Гуляева, Г.Отса, Л.Лещенко, И.Бржевской, О.Анофриева, М.Пахоменко, Л.Серебренникова и других замечательных исполнителей.
 
В 1973 году Оскар Фельцман снова обратился к оперетте, создав музыку к спектаклям "Тётка Чарлея" "Старые дома" и "Пусть гитара играет". В середине 1980-х годов Фельцман организовал для своих авторских концертов инструментальный ансамбль "Огни Москвы" с солисткой Ириной Аллегровой, который после двух лет успешных выступлений передал Давиду Тухманову.
 
В 1987 году был написан вокальный цикл "Песни былого". Исполнил этот цикл Иосиф Кобзон.
 
В конце 1990-х годов Фельцман написал 12 песен на стихи Юрия Гарина. Тематика этих песен современная. Композитор исполнял их в Одессе на авторском концерте в дни празднования 200-летия города. Они звучали в Нью-Йорке и на эстрадах других городов мира. Некоторые из них замечательно поют Алла Йошпе и Стахан Рахимов, Клара Новикова. Оскар Борисович также написал около часа музыки для скрипки и рояля. Часть этих сочинений прозвучала тоже в Одессе в исполнении знаменитой скрипачки, профессора Венской консерватории Доры Шварцберг.
 
В мае 1995 года Оскар Борисович оказался в городе Ноябрьске на праздновании юбилея Победы. Так появились пять песен об этом чудесном городе. С Ноябрьском связано и появление балета "Булочка" (либретто А. Агамирова).
 
На этом хореографическая тема в творчестве Оскара Фельцмана не закончилась. В 2000 году для "Русского балета" Вячеслава Гордеева композитором был написан балет по мотивам новеллы Проспера Мериме "Венера Ильская" (либретто В.Гордеева и О.Фельцмана).
 
В последние годы композитором создан целый ряд камерных произведений, в том числе "Десять романсов на стихи Инны Лиснянской", "Цикл романсов на стихи Марины Цветаевой", "Цикл песен на стихи Х.Бялика".
 
18 февраля 2001 года в Центральном концертном зале "Россия" состоялся юбилейный концерт композитора. К своему 80-летию Оскар Борисович написал много новой музыки, и в этот вечер состоялись премьеры многих его произведений. О.Б. Фельцман - Народный артист России, кавалер орденов Дружбы народов и "За заслуги перед Отечеством" IV степени, многократный лауреат международных, всесоюзных и всероссийских песенных фестивалей.
 
Больших творческих успехов добился и сын композитора - Владимир Оскарович Фельцман, ставший одним из самых заметных музыкантов современности - пианистом, дирижёром, композитором.
 
 Источник информации:
 FlashNord
ДЕЛОВОЙ КВАРТАЛ

środa, 27 lutego 2013

poniedziałek, 25 lutego 2013

Ale jesteś oczadziały!



















Stoję na przystanku tramwajowym linii 7 i 8 w kierunku Placu Kościuszki. Przestrzeń "wolna od papierosowego dymu", haha! Lipa! Co mi może zaszkodzić dymek z papieroska w porównaniu z wpompowywanymi na przystanek spalinami z autobusu, który stoi na przystanku linii nr 2? Powiedzenie "Ale jesteś oczadziały!" nabiera tu nowego znaczenia!

czwartek, 21 lutego 2013

Janek z psychiatryka

Janek z psychiatryka - śpiewa Bartek Kalinowski



Wciąż wątpliwości, lecz czy zamierzone? Potrzebne w kraju miejsca wydzielone? Nasz dom jest pełen dziwnych demokratów, to raj złodziei, durniów, i wariatów. Strachy na Lachy, kto pamięta nutę? Spłonie... rumieńcem, kto okaże butę. Tak, tak, kto butę naiwnie okaże, że nie tak dzielą swoje apanaże, ten sobie zrobi niechcący akuku, i wyląduje bez czucia na bruku. I to nie będzie żaden bruk paryski, kończę, bo temat już się robi śliski. Klaskaniem mając obrzękłe prawice...

Explore Europe's cultural collections - Stettin











Poznaj zbiory europejskiej kultury - Szczecin


środa, 20 lutego 2013

Hmm... Życie gdzieś w kosmosie?

Życie jest wszędzie, wystarczy się rozejrzeć wokół siebie! Każdego dnia czyjeś życie ulatuje, z bezdomnego człowieka, psa, kota, w hospicjach, szpitalach, domach ogrzanych, sytych i ciepłych, i tych nieogrzanych,  głodem naznaczonych. Daleko patrzymy, szukamy obcej cywilizacji, a własnej nie umiemy dostrzec i uporządkować. Obcy organizm to dla wielu brat, siostra, matka, ojciec, sąsiad, przechodzień. Nie trzeba szukać daleko, hen... W sercu jest wszystko, cały ten bezmiar kosmosu. W sercu jest bezmiar nienawiści, ale jest też bezmiar miłości.

piątek, 15 lutego 2013

Strachy na Lachy?



strachy na Lachy

Skoro strachy na Lachy znaczy to tyle co 'nie ma czego się bać', to co mówi ta fraza o Lachach? Że są:
(a) dzielni i odważni (próżny to trud straszyć taki odważny lud);
(b) bojaźliwi (takie strachy obliczone są na wystraszenie co najwyżej Lachów, ale na mnie nie robią najmniejszego wrażenia).
Która z tych interpretacji jest właściwa?
Porzekadło strachy na Lachy jest już znane od XVII w., podaje je m.in. „Słownik języka polskiego” S. B. Lindego. Sądzę, że słuszna jest pierwsza interpretacja, podana w punkcie (a). Tak bowiem można rozumieć infomacje zamieszczone w innym słowniku polszczyzny, tzw. wileńskim: 
„Polaka Ruś Lachem mianuje. Strachy na Lachy, przysłowie pospolite, t.j. to są próżne strachy”. 
Powtórzmy zatem: strachy na Lachy to są próżne strachy! Argumentem dodatkowym może być też wypowiedź bohatera Pana Tadeusza: 
„Oj, biada mnie żem nie miał choć jednej armaty! / Dobrze mówił Suworów: «Pomnij, Ryków kamrat, / Żebys nigdy na Lachów nie chodził bez armat!»”. Wynika więc z tego, że Lachów należało sie bać. 

Zupełnie inaczej objaśnia to wyrażenie Zygmunt Gloger w Encyklopedii staropolskiej, por. „Odwieczne wyrażenie «strachy na lachy» znaczy: 
(niech) strachy idą na (suche) lasy, tak jak dotąd wszystkim klęskom lud życzy, aby poszły na «suche lasy»”. 
Z. Gloger – jak wynika z przytoczonego cytatu – traktuje lachy nie jako nazwę własną, etniczną 'Polacy', ale jako 'wielkie, gęste, ciemne lasy', tzn. nazwę zgrubiałą od las; a całe wyrażenie jest formą „zażegnania” nieszczęść. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski



Strachy Na Lachy: A my nie chcemy uciekać stąd


Stanął w ogniu nasz wielki dom
Dym w korytarzach kręci sznury
Jest głęboka, naprawdę czarna noc
Z piwnic płonące uciekają szczury

Krzyczę przez okno, czoło w szybę wgniatam
Haustem powietrza robię w żarze wyłom
Ten co mnie widzi ma mnie za wariata
I woła - Co jeszcze świrze Ci sie sniło?

Więc chwytam kraty rozgrzane do białości
Twarz swoją w ogniu widzę, twarz w przekleństwach
A obok sąsiad patrzy z ciekawością
Jak płonie na nim kaftan bezpieczeństwa

Lecz większość śpi nadal, przez sen się uśmiecha
A kto się zbudzi nie wierzy w przebudzenie
Krzyk w wytłumionych salach nie zna echa
Na rusztach łóżek milczy przerażenie

Ci przywiązani dymem materacy
Przepowiadają życia swego słowa
A nam pod nogami żarzą się posadzki
Deszcz iskier czerwonych osiada na głowach

Dym coraz gęstszy obcy ktoś się wdziera
A my wciśnięci w najdalszej sali kąt
Tędy! - wrzeszczy - Niech was jasna cholera!
A my nie chcemy uciekać stąd!
x3:
A my nie chcemy uciekać stąd!
Krzyczymy w szale wściekłości i pokory
Stanął w ogniu nasz wielki dom!
Dom dla psychicznie i nerwowo chorych!

Stanął w ogniu nasz wielki dom!
Dom dla psychicznie i nerwowo chorych!