Golenie bobra.

Pewien człowiek miał żonę,
a, że była dobra,
to był nie zmuszał „onę”,
by „goliła bobra”.

i chociaż zalotnicy,
napomknęli czasem,
by „bobra” ogoliła,
on, gnał ich ciupasem!

Bo nad mody kanony,
cenił swą wygodę,
aksamit futra żony,
podkreślał urodę.

To gęste miękkie futro,
tak go podniecało,
że choć czuł bliskie jutro,
wciąż mu było mało!

I w dupie miał stylistów,
ekspertów ekipy,
za nic w świecie by nie chciał,
pieścić łysej cipy!


Tak opisałem kiedyś z "bobrami" swawolę, lecz von sadow broniący zgryzioną topolę, okazał się być piewcą tak wybitnej lipy, że na myśl przywołuje widok łysej ....! Topola jako pomnik? Pomysł von sadowa! Jest Bartek? Będzie Sadek! Już w tym jego głowa! Tylko bobry wystrzelać w obronie przyrody, lub przesunąć topolę ciut dalej od wody, by dumnie mogła wypiąć swój tors topolowy! Ech, co niektórym ludziom przychodzi do głowy!