Ludzie są dla siebie tacy... ludzcy

Fragmenty książki „Chłopiec z Żółtego domu”, autorem jest serbski pisarz Sasza Miliwojew, zgromadził w niej fragmenty monstrualnych zbrodni popełnionych przez albańskich terrorystów w Kosowie przed i po agresji NATO przeciwko Jugosławii.
Głównym bohaterem jest 12-letni Serb, porwany w biały dzień. Niewiele brakowało, aby on również padł ofiara czarnych transplantologów w cieszącym się smutną sławą „Żółtym domu” na północy Albanii, gdzie odebrano życie co najmniej 300 osobom. Przeważnie byli to Serbowie. Liczne, cieszące się autorytetem źródła utrzymują, że ich narządy sprzedano za granicę, na czym wzbogaciło się poważnie dowództwo terrorystycznej Armii Wyzwolenia Kosowa.
Radio "Głos Rosji" jest pierwszym rosyjskim środkiem masowego przekazu, który przedstawia fragmenty książki „Chłopiec z Żółtego domu” w języku rosyjskim.

„Czułem zapach chloru, dziwny zapach, zapach szpitala i leków. Drzwi otworzyły się i oślepiło nas jaskrawe światło padające z sali operacyjnej. Widziałem lekarzy i człowieka na stole, któremu wielkimi, grubymi strzykawkami pobierano coś z ciała. Byłem jeszcze dzieckiem, odczuwałem strach, nie wiedziałem, co dzieje się dokoła. Było mi źle. Widziałem tylko, że ofiara leżała w pozie kotki: kolana złączone razem, kręgosłup wygięty.

Siedzieliśmy w kącie i czekaliśmy na zakończenie operacji. Lekarze nie mieli na sobie kitli lekarskich, lecz tylko gumowe rękawiczki i fartuchy w kolorze jasnozielonym. Pamiętam podłogę, na której błagałem o litość, otoczony strzykawkami, pustymi plastykowymi butelkami i gazą, przesiąkniętą krwią. Stół operacyjny był olbrzymi. Ofiarę, której pobierano szpik kostny, ostatecznie wykończono, położono na wózku i wywieziono z sali. Przywieziono na wpół żywego człowieka, którego widziałem w więziennej celi, gdy odprowadzano mnie po korytarzu. Był cały żółty, w bliznach, majaczył. Znieczulono go. Lekarze się bardzo śpieszyli, wkładali na twarze maski medyczne, przygotowywali naczynia. Ofiarę podłączono do jakiegoś aparatu, prawdopodobnie, do odpompowywania krwi. Zacząłem tracić świadomość.

Prześladują mnie potworne obrazy. Widziałem, jak zwłoki dzielono piłą na części, jak ofiarę zawinięto w prześcieradło, w potem w gruby plastyk. Przyszło kilku chłopców i wyniosło pocięty na kawałki trup. Przestraszyłem się, że mnie następnego położą na stole, lecz milczałem, gdyż bałem się Łysego, który trzymał mnie pod lufą pistoletu. Ponieważ mój organizm był osłabiony wskutek ostrej żółtaczki, chcieli mnie najpierw wyleczyć, aby dopiero potem pobrać narządy. Wówczas opuściłem tamten przeklęty dom, zabierając ze sobą potworny strach śmierci. Istnieje przekonanie, że czas leczy wszystko. Czas nie leczy niczego. Czas jedynie niszczy. Mam teraz w środku ruiny, zakurzone, pogrzebane głęboko ruiny.”

W wywiadzie dla radia "Głos Rosji" autor publikacji Sasza Miliwojew opowiedział o tym, jak powstawała książka „Chłopiec z Żółtego domu”, której bohater w końcu potrafił uciec ze szpitala i uratować się:

„Badając listę zaginionych i porwanych w Kosowie dowiedziałem się mnóstwa rzeczy o potwornych losach ofiar. Na liście figuruje 1128 nazwisk - są to kobiety, dzieci, duchowni. Nie pozostało po nich ani śladu. Materiał do powieści gromadziłem w trakcie rozmów z naocznymi świadkami, z rodzinami, które straciły najbliższych w Kosowie. Autor utworu literackiego ma prawo do wymyślania różnych rzeczy, lecz w tej sytuacji absolutnie nie potrzebowałem tego, wystarczyły opowiadania o życiu, o straszliwych realiach. Widziałem wszystko, jak gdyby na ekranie. To nie ja wymyśliłem wojnę kosowską. Byłem bombardowany w 1999 roku z powodu wymyślonej historii „Raczak” – wsi, gdzie Serbowie zmasakrowali jakoby Albańczyków. To NATO bombardowało Serbów i pozwalało Albańczykom na wypędzanie i mordowanie naszego narodu, aby na terytorium naszego kraju powstało kryminalne państwo za pieniądze, uzyskane z kradzieży kopalin i pobierania narządów od porwanych cywili. Jeśli ktoś chce pogrzebać w milczeniu problem „czarnego przeszczepu narządów” na Bałkanach, to znaczy, że ten człowiek kogoś broni – albo siebie, albo kogoś jeszcze - przed postawieniem przed sądem czy hańbą na skalę światową”.

„Powieść „Chłopiec z Żółtego domu” pojawiła się po to, aby pokazać światu, że nie jesteśmy „najbardziej ludobójczym narodem na świecie” - jak usiłuje się sugerować. Prokuratura Serbii powinna udostępnić opinii publicznej informację o tajnych grobach, tak samo, jak opublikowano zeznania świadka, któremu zapewniono ochronę - byłego członka Armii Wyzwolenia Kosowa, który widział, jak żywemu Serbowi wycięto serce. W ten sposób można byłoby udowodnić fakt ludobójstwa popełnionego na Serbach.

Z okazji Wszystkich Świętych wspomnienie kolegów z Kabaretu pod Egidą Przemysława Gintrowskiego i Macieja Rybińskiego czyli felieton Jana Pietrzaka

Uniacy bez pracy

Kwestią czasu jest stopniowa likwidacja anonimowości w sieci i nie tylko! W tych czasach nie ma możliwości ukrycia oddziałów partyzanckich w lesie, hehe! Powszechna cenzura poprzez podanie "na tacy" danych osób niezadowolonych z władzy, zrobi swoje. Kto "podskoczy" władzom, tego się wyciepnie z "jaskini", odetnie od cyca, czyli pozbawi elektronicznej tożsamości. Będzie "wolny". Wolny od udogodnień życia w świecie urządzonym przez tych, KTÓRZY WIEDZĄ LEPIEJ, CO JEST DOBRE DLA MAS!

Tekturowe wycinanki

Odważny pomysł! Rower w swej prostocie śliczny, o którym powiem krótko: - jest ekologiczny! Niepalny, nie rozmięka po miesiącach w wodzie, mocny lekki, i tani, a wygląd? Też w modzie! Prosta kreska, bez żadnych dziwnych wywijasów, produkt z makulatury, dla ochrony lasów. Dziesięć lat da się jeździć bez "złapania gumy"! Niech pojawi się w sklepach, będą fanów tłumy!

Ekspoza Tuskoza i votum zadufania czyli felieton Jana Pietrzaka

ВЯЗАННЫЙ ЖАКЕТ

музыка: А.Долуханян
слова:Н.Доризо

Вязанный Жакет

В день, когда исполнилось мне 16 лет
Подарила мама мне вязаный жакет
И куда-то в сторону отвела глаза
Принесли посылку нам, это от отца

Ты о нем не подумай плохого
Подрастешь, сам поймешь все с годами
Твой отец тебя любит и помнит
Хоть давно не живет уже с нами

Вечером на улице мне сказал сосед
Что же не наденешь ты новый свой жакет
Мать всю ночь работала, чтоб его связать
И тогда я понял, что такое мать

Ты о нем не подумай плохого
Подрастешь, сам поймешь все с годами
Твой отец тебя любит и помнит
Хоть давно не живет уже с нами

Я рукою гладил новый свой жакет
Не сказал я матери про ее секрет
Лишь любовь безгрешная, лишь родная мать
Может так заботливо и так свято лгать.

Ты о нем не подумай плохого
Подрастешь, сам поймешь все с годами
Твой отец тебя любит и помнит
Хоть давно не живет уже с нами.


Mój przekład (мой перевод):

Dziergany sweter

W dniu moich szesnastych urodzin
wręczyła mi mama ręcznie robiony sweter
i patrząc gdzieś w bok powiedziała,
że przynieśli przesyłkę, że to od ojca

Ty nie myśl o nim źle
dorośniesz, zrozumiesz z wiekiem
twój ojciec cię kocha i pamięta
chociaż od dawna już nie jest z nami

Wieczorem na ulicy sąsiad zapytał
dlaczego nie noszę nowego swetra
matka nocą pracowała, żeby go wydziergać
i wtedy zrozumiałem jaką mam matkę

Ty nie myśl o nim źle
dorośniesz, zrozumiesz z wiekiem
twój ojciec cię kocha i pamięta
chociaż od dawna już nie jest z nami

Czule pogłaskałem mój nowy sweter
nie wspomniałem matce, że znam jej sekret
tylko z bezgranicznej miłości, tylko rodzona matka
może być taka opiekuńcza i tak serdecznie kłamać

Ty nie myśl o nim źle
dorośniesz, zrozumiesz z wiekiem
twój ojciec cię kocha i pamięta
chociaż od dawna już nie jest z nami

Dziś głupota jest na topie

Dziś głupota jest na topie,
Każdy się po zadzie kopie,
Plujmy wszędzie dookoła,
Kościól, urząd czy też szkoła,
Każdy coś dla siebie znajdzie,
Dokopiemy niedorajdzie,
Wzorców bowiem nam brakuje,
Beznadziejność to nasz wujek,
Lepiej machać sierpem, młotem,
Niż do domu iść z powrotem,
Każdy może mieć swą chwilę,
Pchają wszyscy się debile,
Byle głośniej, byle głupiej,
A ty Ciemnogrodzie słupiej!!!

Autor podpisany jako ~Fitz

Noc Naukowców

Szedłem sobie bez pośpiechu a wtem widzę młoda para na pojazdach jak z księżyca coś się reklamować stara. Uśmiechnięci, pełni życia, w dłoniach śmigła im furkocą. Pozytywnie nastawieni! Reklamują, że coś nocą... Chodzi o Noc Naukowców, tu w Szczecinie, za dni cztery. Dobry pomysł z tą reklamą! I ten uśmiech, taki szczery!

Szczecińska kawa z solą (w oku)

Deprecjonować nasze rytuały?
Ten nasz obrządek biurokratów cały?
Jak można kawę ot, tak!? Na ulicy?
Za biurkiem piją kawę urzędnicy!
To jest obraza! To jest profanacja!
Zakazać! Pognać! Górą nasza racja!
Niech na ulicy piją i w Rostocku,
w Szczecinie taka kawa solą w oku!
Wspomnijcie sobie ludzie wóz Drzymały,
którego pruskie władze też nękały,
stosując wobec różne kruczki prawne,
często kretyńskie, a nawet zabawne.
Sam sobie umiał stworzyć miejsce pracy,
ale zwistni zza biurek rodacy,
już marszczą swoje nienawistne czoła:
- Zaradny taki? To o pomstę woła!
- Patrzcie go! Jaki cwaniak psotny!
- Mógł siedzieć skromnie, jako bezrobotny!
Żebrać zasiłki, nędzne zapomogi,
a nie serwować kawę prosto z drogi!

Jak posolić kawę? Kliknij!


Popierajmy tę inicjatywę!

To służy wierze?

Tak, wierze, nie Wierze, bo mam na myśli naiwną, ślepą wiarę, że odeszło stare.

Мать наша - гречневая каша

Dyskusje o azjatyckiej żywności coraz bardziej się nasilają. Główny lekarz sanitarny Giennadij Oniszczenko proponuje aby jeść kapuśniak i kaszę, a Internet jest pełen grozy o robakach w mózgach i brzuchu po jedzeniu zamorskiej żywności.

W ostatnim czasie w wielu rosyjskich miastach ujawniono kilka skandali z producentami i sprzedawcami sushi. Tak, 29 sierpnia w zachodniej dzielnicy Petersburga prokuratura sprawdziła punkt gastronomiczny Gold Sushi i wpadła w przerażenie liczbą poważnych naruszeń sanitarnych. Warto zauważyć, że kontrola została przeprowadzona na podstawie licznych apeli obywateli. Jak wynika z oficjalnych komunikatów prokuratury, jakość świadczonych usług Gold Sushi nie spełnia żadnych wymogów: wytwórnię wyrobów gotowych umieszczono w piwnicy budynku mieszkalnego; nie podjęto żadnych działań dotyczących dezynfekcji, dezynsekcji, deratyzacji - z wielkim prawdopodobieństwem można przyjąć, że w przygotowaniu posiłku biorą czynny udział szczury i karaluchy. Produkty po prostu leży na podłodze, wszędzie były oblepione brudem stoły produkcyjne, urządzenia technologiczne i przybory kuchenne.

"Używanie produktów Gold Sushi stwarza realne zagrożenie dla życia i zdrowia obywateli" - czytamy w komunikacie organów kontrolnych. Prokuratura Okręgowa wniosła trzy sprawy administracyjne przeciwko producentom, wnioskując o zawieszeniu działalności.

Nieco wcześniej, 22 sierpnia, większy skandal wybuchł w tym samym Petersburgu, ale już nie związany z małym przedsiębiorstwem, a całą siecią restauracji sushi. Pięciu użytkowników "Sushi Wоk" zachorowało na salmonellę. Choroby zarejestrowano w okresie od 25 lipca do 3 sierpnia. Podczas interwencyjnych kontroli przedsiębiorstwa inspektorzy sanitarni znalezli tam cały "bukiet" naruszeń. W związku z wyjątkową sytuacją przeprowadzono sanitarno-epidemiologiczne dochodzenie w odniesieniu do indywidualnych przedsiębiorców. Podczas prowadzenia dochodzenia wykryto rażące naruszenia przepisów sanitarnych, czyli w rzeczywistości dania z surowej ryby, drobiu, warzyw były przyrządzane prawie "na kolanie".

"Nie są przestrzegane zasady przechowywania surowców i produktów gotowych, zostały naruszone warunki mycia urządzeń do produkcji, nie są przestrzegane zakresy temperatur przechowywania produktów" - tłumaczył państwowy inspektor. Pięciu pracowników miało nieważne badania lekarskie. Pięciu innych w ogóle odmówiło przedstawienia ksążeczek zdrowia. Na nieodpowiedzialnych właścicieli sporządzono sześć protokołów administracyjnych. Sushi-bar tymczasowo zamknięto.

"Rzeczywiście, w tym sushi barze został wykryty cały kompleks naruszeń przepisów sanitarnych - powiedziała federalnej agencji informacyjnej "Rosbalt" kierownik działu kontroli żywności Państwowej Inspekcji Sanitarnej w Sankt Petersburgu Halina Dmitriewa. - I to doprowadziło do tragicznych skutków - choroby ludzi. W czasie dochodzenia okazało się, że źródłem zakażenia - salmonelli - był kucharz, bezpośrednio zajmujący się przygotowaniem posiłków".

W czerwcu podobna historia miała miejsce w Jekaterynburgu - tam zachorowało 12 osób, w tym 4-letnie dziecko. Stan pacjentów był tak ciężki, że 11 osób musiano hospitalizować.

Na krótko przed tym państwowi inspektorzy przeprowadzili kontrole w 55 restauracjach kuchni japońskiej w Moskwie. Te lub inne naruszenia stwierdzono we wszystkich instytucjach. Na podstawie wyników kontroli wydano 96 wniosków administracyjnych. Łączna kwota grzywien wyniosła prawie 700 tysięcy rubli.

Po upublicznieniu wyników kontroli główny lekarz sanitarny Rosji Giennadij Oniszczenko okazał się wizjonerem, wzywając rosjan aby nie jedli sushi. Mądrze zauważył, że "zakażona pasożytami ryba" - jest niebezpieczna i groźna, a sam fakt konsumcji takich ryb nie jest obojętny dla organizmu". Doradza też, aby nie gonić za modą, a jeść to, do czego się przyzwyczaiła nasza pamięć genetyczna - czyli do kapuśniaku i kasz.

"Nie sprowadzaj sobie kłopotów na głowę i na przewód pokarmowy. Proste? Przyjdziesz do restauracji, niech ci usmażą rybę. Jedz to, do czego się przyzwyczaiła twoja pamięć genetyczna. Widziałem, jak przygotowują te ryby - Hitchcock to przy tym mały pikuś. Ludzie połykają kęsy nie zdając sobie sprawy, że to już zaczyna się rozkładać, i co to zawiera" - cytują Oniszczenko rosyjskie media.

To nie jest jego pierwsza wojna z poszczególnymi rodzajami produktów. Okresowo nie podobały mu się w pełni odpowiednie dla "pamięci genetycznej" rosjan gruzińskie i mołdawskie wina, bałtyckie szproty i ukraińskie sery. Jednak to właśnie japońska egzotyka najmocniej niepokoi opiekuna naszych żołądków.

"Dania kuchni azjatyckiej nie są tradycją Rosji. Istnieją specjalne wymagania sanitarne dotyczące obróbki termiczniej surowej ryby, ale ze względu na złożoność rosyjskiego ustawodawstwa trudno wyśledzić, jak te wymagania mają być spełnione, jest to praktycznie niemożliwe - powiedziała federalnej agencji informacyjnej "Rosbalt" kierownik działu kontroli żywności Państwowej Inspekcji Sanitarnej w Sankt Petersburgu Halina Dmitriewa. - Rzecz w tym, że teraz prawo pozwala otwierać wszystkie przedsiębiorstwa zbiorowego żywienia bez odpowiednich zaleceń Państwowej Inspekcji, obowiązuje jedynie procedura zgłoszeniowa. Dlatego wiele otwartych obiektów, nie spełnia nawet minimalnych warunków sanitarnych. W halach pracuje nie przebadany medycznie personel, produkt jest wynoszony na zewnątrz . Tymczasem, zgodnie z przepisami Sanepidu, dania z surowej ryby nie są dopuszczone do realizacji na wynos. Tak, ale dania podawane bezpośrednio na miejscu przygotowania, też powodują obawy - bo nie wiadomo, skąd tą rybę dostarczono, w jakich warunkach przechowywano i jak przetworzono. To jest surowiec bardzo niebezpieczny z punktu widzenia i mikrobiologii i parazytologii".

Eksperci radzą także rosjanom wystrzegać się japońsko-rosyjskiej spółek żywieniowych. Jak oznajmił "Rosbalt" kucharz jednej z japońskich restauracji IZAO, większość rosyjskich restauracji i barów sushi oferuje surogaty japońskich dań, które praktycznie nie mają z sushi nic wspólnego. "W Japonii sushi jest przyrządzane bardzo różnie - powiedział IZAO. - Przy każdej restauracji jest basen, w którym przechowuje się świeżo złowione ryby. Bezpośrednio przed przyrządzeniem są sparzone wrzącą wodą, porcjowane i serwowane na stół, więc proces przgotowania trwa minuty, a ryba pozostaje. . absolutnie świeża. W Rosji, gdzie zdarzyło mi się pracować, dostarczano nam najlepsze ryby z gospodarstw rybnych w regionie leningradzkim, ale to jest wyjątek, dotyczący wybranych restauracji. Większość barów i restauracji kupuje ryby luzem w dużych supermarketach lub na punktach skupu, taka ryba może być przechowywana przez długi czas, może też być wielokrotnie zamrażana i rozmrażana. Nie oznacza to, że produkt jest zepsuty, lecz to, że jego jakość można poddać w wątpliwość".

W Internecie tworzone są strony przeciwników egzotycznej żywności. Niejaki Andrey Snytkin opublikował na swojej stronie internetowej całą serię horrorów o sushi, ilustrując wstrząsającymi zdjęciami pasożytów w mózgu, rzekomo znalezionymi u miłośników sushi.

"To jest prawdziwy przykład pewnego mężczyzny z Japonii, który skarżył się na ciągłe bóle głowy, - pisze autor. - Pan Szot Fudżiwar bardzo lubił sashimi i sushi, przyrządzone ze świeżych ryb. Za powód ciężkich bólów głowy uważał migrenę wywłaną stresem w pracy. I tylko z powodu zaburzeń ruchowych zwrócił się do lekarza...". Dalej autor informuje, że lekarze przeprowadzili pacjentowi trepanację czaszki i stwierdzili, że "przyczyną bólu głowy były małe robaki, pełzające wewnątrz". Przeciwnik sushi ostrzega również, że "tasiemce, nicienie i ich jaja występują we wszystkich rodzajach ryb słodkowodnych i morskich i mogą być zniszczone w czasie gotowania i/lub mrożenia do 0 - 4°C, przy czym mrożenie musi być nie mniej niż tydzień.

Okazuje się, że surowych ryb nie wolno jeść z powodu pasożytów, mrożonych - też nie należy, ponieważ nie jest znana ich droga dostarczenia do obróbki kulinarnej, więc od pasożytów mrożenie nie ratuje.

"Jeśli tak bardzo chcesz egzotyki, zwróć uwagę na lokal, do którego idziesz na obiad lub kupić produkty, - informuje Halina Dmitriewa. - Jeżeli to jest restauracja, to musi być znak z pełną informacją o przedsiębiorstwie, telefonach i adresach. Zwróć uwagę na wnętrze: nawet jeśli nie jesteś specjalistą zauważysz, gdzie dbają o czystość i przestrzegają zasad, a gdzie nie. I, oczywiście, uważaj na zakup sushi na wynos lub w sklepie. Nikt nie gwarantuje, że są bezpieczeczne dla zdrowia".

Lekarze gastrolodzy doszli do ciekawych wniosków w trakcie prowadzonych badań w ponad 2 tysiącach petersburskich rodzin. Okazało się, że najbardziej niezdrowo jedzą ludzie w rodzinach o wysokim dochodzie i z nie bardzo wysokim poziomem wykształcenia, i to właśnie tam stwierdzono najwięcej nieprawidłowości w organizowaniu posiłków. Według lekarzy, bogaci ludzie są pewni, że między wartością produktu i jego pożytkiem stoi znak równości. Specjaliści w trakcie badań trafili na rodziny, które jedzą tylko najdroższe produkty: zamiast mleka - śmietanę, zamiast ryby - sushi, zamiast kaszy - kawior. "To jest czysto rosyjskia osobliwość: cecha, której nigdzie indziej nie ma" - uważa główny specjalista w zakresie żywienia dzieci Komisji Ochrony Zdrowia Sankt-Petersburga, doktor nauk medycznych Helena Bułatowa.

Już obecnie w Petersburgu, u 8-9 na 10 dzieci, zaobserwowano różne choroby układu pokarmowego. Według głównego gastroenterologa Sankt Petersburga Evgenija Tkachenko, rocznie 400 tysięcy dorosłych zwraca się do lekarzy gastroenterologów, u dzieci, sytuacja jest jeszcze gorsza. Tak, więc może, Oniszczenko ma rację?

Gleb Ivanov
Росбалт, 05/09/2012, 18:55


Мой перевод с:
Kliknij aby przeczytać artykuł w oryginale...

Dlaczego mam wrażenie, że to jest aktualny skecz?

Żólte kurtki ciągną linę czyli felieton Jana Pietrzaka

Demokracja pozwala ludziom nieobeznanym decydować o czymś, na czym się zupelnie nie znają!

Obrazki z życia debili czyli felieton Jana Pietrzaka

Anna German śpiewała dla wszystkich - Анна Герман пела для всех

Анна Герман - Надежда
Anna German - Nadzieja



Слова песни

Светит незнакомая звезда
Снова мы оторваны от дома
Снова между нами города
Взлетные огни аэродромов
Здесь у нас туманы и дожди
Здесь у нас холодные рассветы
Здесь на неизведанном пути
Ждут замысловатые сюжеты

Надежда - мой компас земной
А удача - награда за смелость
А песни довольно одной
Чтоб только о доме в ней пелось

Ты поверь, что здесь издалека
Многое теряется из виду
Тают грозовые облака
Кажутся нелепыми обиды
Надо только выучиться ждать
Надо быть спокойным и упрямым
Чтоб порой от жизни получать
Радости скупые телеграммы

Надежда - мой компас земной
А удача - награда за смелость
А песни довольно одной
Чтоб только о доме в ней пелось

И забыть по-прежнему нельзя
Все, что мы когда-то не допели
Милые усталые глаза
Синие московские метели
Снова между нами города
Жизнь нас разлучает, как и прежде
В небе незнакомая звезда
Светит, словно памятник надежде

Надежда - мой компас земной
А удача - награда за смелость
А песни довольно одной
Чтоб только о доме в ней пелось.

Słowa piosenki

Świeci nieznana gwiazda
Znowu jesteśmy oderwani od domu
Znowu między nami są miasta
Startowe światła lotnisk
Tutaj u nas mgły i deszcze
Tutaj u nas chłodne świty
Tutaj na nieznanych ścieżkach
Czekają zawiłe wątki...

Nadzieja- mój ziemski kompas
A sukces - nagroda za śmiałość
A piosenki wystarczy jednej
Żeby tylko o domu w niej śpiewać

Wierzysz, że tutaj z daleka
Wiele traci się z wyglądu,
Topnieją burzowe chmury,
Wydają się śmiesznymi obrazy.
Trzeba być spokojnym i upartym,
Żeby w porę dostać od życia
Skąpe telegramy radości

Nadzieja- mój ziemski kompas
A sukces - nagroda za śmiałość
A piosenki wystarczy jednej
Żeby tylko o domu w niej śpiewać

Nadal nie można zapomnieć
Wszystko, że my kiedyś niedośpiewaliśmy,
Ładne, zmęczone oczy,
Niebieskie moskiewskie zamiecie,
Znowu między nami są miasta,
Życie nas rozdziela, jak dawniej,
W niebie nieznana gwiazda
Świeci, jako pomnik nadziei...

Nadzieja- mój ziemski kompas
A sukces - nagroda za śmiałość
A piosenki wystarczy jednej
Żeby tylko o domu w niej śpiewać

Nauczono nas

Nauczono nas mówić, czytać, pragnąć wiedzy...

Nie wspomniano, że wokół są usłużni szpiedzy. 

Wystarczy nieopatrznie za dużo powiedzieć, 

zmontują oskarżenie i pójdziemy siedzieć!

 

Bezpieczniejsza jest mowa, którą obłęd pląta, 

za bełkot, choć pozorny, nie pójdziesz do kąta.

Nikt słów obłąkanego nie waży, nie śledzi, 

mimo, że słusznie prawi w rynku do gawiedzi. 

Jaką puentą należy skończyć temat zatem? 

Mówić prawdę? Być trzeba skończonym wariatem!

Kwalifikacje wysokiego lotu

Wszystko "zgodnie z prawem", więc nie ma kłopotu, ma kwalifikacje... wysokiego lotu! Kto się dopatruje nepotyzmu śladu, temu głośno krzyknę: - A kysz! Spieprzaj dziadu! Polityk miłości swą rodzinę kocha! Jak się nie podoba, to z Polski wynocha! Murzyńskie kacyki też kochają dzieci, słoneczko każdemu jednakowo świeci, opromienia takoż łan zboża pod laskiem, jak zachłannych durni złota lśniącym blaskiem.

Gier-tych po-piski

Gier tych Kościoła i Cerkwi odpryski, znów wywołują PISu popiski. Prezio jest w matni, czuje udrękę, zgoda, współpraca, nie jest na rękę! To jest haniebne! Tak się pogodzić! Od Rosji murem trzeba się grodzić! Kościół mnie zdradził! Tak być nie miało! Jednać się z Rosją? Zgrozą powiało!

A Gold i inne nieszczęścia czyli felieton Jana Pietrzaka

Zaufanie

Pociechą dla tatusia niech ta myśl się stanie:

- Syn premiera w układach wzbudzał... zaufanie!

Spółce Marcina Plichty (28 l.) ludzie powierzali swoje zaoszczędzone pieniądze w nadziei na zyski. Jednak teraz nie mogą doczekać się nawet części wpłaconych środków. A kłopotami klientów spółki w ogóle nie przejmuje się były minister finansów prof. Leszek Balcerowicz. Z pozycji zimnego kapitalisty w lekceważący sposób wypowiedział się o osobach, które zawierzyły spółce Plichty.
- To jest taka dominująca tonacja, że trzeba tych ludzi bronić, że oni są skrzywdzeni. (…) Być może pewne organy nie dopełniły swoich obowiązków, ale wydaje mi się, że była powszechna informacja o skali ryzyka, jaką się podejmuje, przekazując swoje pieniądze do tego typu organizacji - ogłosił Balcerowicz.