Diatryba to przemówienie, kazanie lub wykład o odcieniu moralizatorskim, nieraz towarzyszy jej teatralność i przesadny patos. Może oznaczać również pamflet, ostrą krytykę, zwłaszcza polityczną. Wywodzi się od greckiego terminu diatribē. Nad sensem zdań wciąż głowi się, i czółko marszcząc, myśli, gdyba... co autor chciał? Dlaczego tak? Już wiem! To przecież jest diatryba! Kto definicję słowa zna, nie zdziwi go dosadność żadna, bo myśl ma mieć głęboki sens, a niekoniecznie ma być ładna!
piątek, 30 września 2011
czwartek, 29 września 2011
środa, 28 września 2011
Wkrótce wybory
Płynie bajek opowieść, szeroka i wartka wokół dębu Bartka. Jak dąb, strumień obietnic szumi, wodą pluska, cudowne są te bajki w wykonaniu...
Kliknij aby przeczytać cały artykuł...
Proponuję myśleć samodzielnie.
Wkrótce wybory
wtorek, 27 września 2011
Miły bajer to dobry bajer
poniedziałek, 26 września 2011
niedziela, 25 września 2011
Jesień wabi kolorami
Zapach jesieni
sobota, 24 września 2011
Wkróce wybory
- Wicie, rozumicie, wstaliśmy o świcie...
- Pomożecie?
Kliknij aby przeczytać cały artykuł...
Nie chcę być podejrzewany o faworyzowanie innego biegnącego do...:
Kliknij aby przeczytać cały artykuł...
piątek, 23 września 2011
czwartek, 22 września 2011
Wkrótce wybory
Warto mieć w głowie i pod ręką
O polszczyźnie i poprawności językowej
Warto także przeczytać...
Błędy ortograficzne
|
||
Przykład błędu |
Forma prawidłowa |
Komentarz |
żądzić, rządać,
wąhać, wachać |
rządzić, żądać,
wąchać, wahać |
Często mylona
pisownia ze względu na występowanie podobnych słów o innej pisowni. |
pojedyńczy, pojedyńcza,
pojedyńcze, pojedyńczo |
pojedynczy,
pojedyncza, pojedyncze, pojedynczo |
Częste błędy ze
względu na sposób wymowy, podobnie jak wyrazy zakończone na -zm (np.
klasycyzm) w mowie zmiękczają się czasem na -źm ("klasycyźmie")[1][2]. |
zwycięscy |
zwycięzcy |
Zwycięscy to przymiotnik (np. w zastosowaniu "zwycięscy
wojownicy pojmali w jasyr przegranych"), zwycięzcy to l.mn. od zwycięzca. |
grekokatolicki |
greckokatolicki |
Jako
przymiotnik, zawsze piszemy "greckokatolicki" - a więc: Cerkiew greckokatolicka, liturgia
greckokatolicka, ksiądz greckokatolicki, Kościół greckokatolicki, ale grekokatolik (rzeczownik oznaczający wiernego
Kościoła greckokatolickiego)[3]. Niepoprawna
forma |
francuzki |
Francuzki |
Francuzki to rzeczownik (kobiety
narodowości francuskiej), np. "znam dwie Francuzki" i piszemy go
wielką literą. Przymiotnik francuskipiszemy
małą literą, np. "francuski to trudny język". |
menager |
menedżer,
menadżer, ew. manager |
Błąd wynikający
z niepoprawnego zapożyczania angielskich wyrażeń[4]. |
książe |
książę |
Pomimo wymowy
tych i podobnych wyrazów bez nosowości (z -e)
– zawsze piszemy -ę (parę w znaczeniu kilka również piszemy z -ę). |
umię |
umiem |
Form pierwszej
osoby nie używamy w artykułach, pojawia się ona jednak często w dyskusjach,
stąd przydatne jest zwrócenie uwagi na ten błąd. |
koleji |
kolei |
Rzeczowniki
rodzaju żeńskiego zakończone na -j bądź -ja, które występuje po
samogłosce, mają w D., C. i Ms. zakończenie -i. |
pierszy |
pierwszy |
Błędy
wynikające z niestarannej wymowy – "piersi" to liczba mnoga od
"pierś". |
trzcionka |
czcionka |
Błąd wynikający
z obawy przed posądzeniem o niestaranną wymowę. |
łabądź |
łabędź |
Błąd wynikający
z oboczności głoski ą na ę przy tworzeniu liczby mnogiej, np. żołądź, żołędzie. |
remake'iem |
remakiem |
Chociaż pisze
się "remake'u" i "Mike'a", to w narzędniku "k"
ulega zmiękczeniu przez "i", przez co nie można ich rozdzielać
apostrofem.[5] |